Heimilisblaðið - 01.01.1965, Side 36

en raunverulega sperrti hann eyrun til að
geta heyrt hvað þau segðu.
„Ég hef gabbað sjálfan mig“, tautaði
hann í hljóði. „Ég ætlaði mér að hafa þess-
ar rómantísku sálir að fíflum, en þess í
stað hafa þau haft mig að fífli, óafvitandi.
1 þessu máli er það ég einn, sem er fífl!“
En rétt í þessu bárust honum til eyrna
örfá orð af samtali þeirra:
„Nei, ég heiti ekki Gaston Duval,“ sagði
ungi maðurinn, „og ég starfa alls ekki í
banka; ég er verkfræðingur. Þetta hlýtur
að vera einhver miskilningur. .. ."
„Af hálfu póstþjónustunnar eða blaðs-
ins?“ spurði unga stúlkan.
„Það veit ég ekki“, svaraði verkfræðing-
urinn hljómlausri röddu, „en ég er alla-
vega harðánægður með þau mistök. .. .“
Nú talaði hann aftur svo lágt, að Ser-
maize gat ekki heyrt hvað hann sagði, en
ungmennin tvö sögðu meira hvort við ann-
Sérstakur brúðkaupsskattur og svo-
nefndur prinsessuskattur voru í lög leiddir
á 18. öld. Prinsessuskatturinn átti þó upp-
runa sinn frá tíð Ériðriks þriðja. Hann
átti í erfiðleikum með að gifta dætur sín-
ar, og þjóðin varð að öngla saman í sjóð,
til þess að einhverjir prinsar gætu freist-
azt til bónorðs. Úti um sveitir var brúð-
kaupsskatturinn innheimtur allt til 1800,
og í Kaupmannahöfn var hann ekki af-
numinn fyrr en 1877. 1 Þýzkalandi (Meckl-
enburg) var prinsessuskattur goldinn allt
til ársins 1904, þegar Cecilia hertogaynja
giftist krónprinsinum þýzka.
Einn sérkennilegasti skattur, sem enn
fyrirfinnst, er skattur sá í Frakklandi,
sem lagður er á fólk fyrir að taka þátt í
líkfylgd. — Og í Belgíu er enn í lögum sér-
stakur skattur á hvern skorstein í land-
inu!
að með augum og látbragði, heldur en
nokkur orð hefðu getað lýst. Og Sermaize
endurtók við sjálfan sig:
„Erkifífl get ég verið! Ég hefði sjálft11
getað setið við hliðina á þessari gullfalleS1!
stúlku! Hún er kvenhugsjón mín hold1
klædd, og svo er hún tekin frá mér beiú
fyrir framan nefið á mér! Ég er asni og
— græningi!“
Nú talaði verkfræðingurinn aftur þa
hátt, að hann gat heyrt hvað hann sagð1-
„Það er tekið of mikið eftir okkur hérna-
Ég veit um kaffistofu hér örskammt ft'a'
þar sem við getum setið alveg út af fyrllj
okkur, ef þér hafið ekkert á móti því ■ ■ ■ •,
Þau voru þegar staðin upp og gengu 1111
fram hjá Sermaize, án þess að hafa minnsta
hugmynd um, að þau höfðu ástæðu til a
vera honum þakklát. En sjálfur sat han11
einn eftir og velti fyrir sér hinum kaÚ'
rif jaða gangi tilverunnar.
1 Biblíunni lesum við einatt um döðW
pálma, en í ísrael nútímans . eru þesSl1
reisulegu og hagnýtu pálmar harla sja1
gæfir, og jafnvel í Egyptalandi. Þetta
rót sína að rekja til trjáskatts, sem Tú'
ir leiddu í lög á meðan þeir réðu ríkiul11
í Austurlöndum nær.
Grein um met væri fullkomin, Þe^al
getið væri um þá þjóð, sem boi’ð^
allra þjóða mest af kartöflum. En Þa
eru írar. Þeir innbyrða a. m. k. hálft k1
á dag hver einstaklingur. Þetta met Þel11^
er ekki síður athyglisvert en heimsn1
Úruguay-manna, en þeir borða á ueg
hverjum 750 grömm af kjöti.
Eftir fertugsaldur byrjum við að „va5^
niður á við“, þ. e. a. s„ að á hverjum tl,
árum eftir það minnkum við um einn seU
metra.
36
HEIMILISBLA