Heimilisblaðið - 01.01.1965, Síða 40

,,Ó, hvað ég er syfjaður", geispar Palli, „mig
langar mest til að koma mér í rúmið“. „Það kem-
ur alls ekki til mála“, segir Kalli ákveðinn,
„klukkan er ekki nema átta, og nú er nýjárskvöld.
Við verðum að bíða til klukkan tólf með að fara
að hátta. Þá getum við óskað hvor öðrum gleði-
legs árs“. En þeim finnst báðum tíminn líða seint
og það fer svo, að báðir bangsarnir, skjaldbakan
og hin dýrin, blunda blítt. Allt í einu vakna V
við feikna brak, rétt þegar klukkan er að ve ^
tólf. Það er eidfjallið, sem er farið að gjósa- _
Dýrin streyma alls staðar að og þetta eru
urstu nýjársflugeldar, sem þau hafa nokkurn ti
séð. „Gleðilegt nýár! Gleðilegt nýjár!“ segja P u
hvert við annað í öllum brestunum og Þrak
frá eldfjallinu.
Það hefur snjóað mikið, og Kalli og Palli eru
ekki lengi að draga fram sleðana. „Heyrið þið,
Kalli og Palli, megum við ekki líka vera með
að renna á sleðanum?" spyrja hin dýrin, sem hafa
horft með öfund á, hversu þeir skemmtu sér.
„Jú-hú“, muldrar Kalli, „en við höfum aðeins tvo
litla sleða". „Nú veit ég ráð“, segir Palli, sem
hefur dottið snjallræði í hug. Hann þ^tur ,f etu
og nær í stigann, sem þeir nota, þegar Þe 0f8n
að gera við húsþakið sitt. Þeir leggja hann
á báða sleðana og binda fastan. Og þá e ^gur
fyrir öll dýrin þar. Hú-hej, nú þjóta ÞaU
brekkuna.