Heimilisblaðið - 01.05.1965, Blaðsíða 42

Kalli og Palli hafa eignazt nýjan spegil, en hann
hangii' næstum ailtaf skakkur. „Nú trampar stóri
feiti fíllinn fyrir utan húsiS, svo að allt leikur á
reiðiskjálfi", segir Kaili ergilegur um leið og hann
fer og réttir spegilinn. „Nú er hann kominn hér
aftur“, þrumar Palli reiður skömmu síðar. „Held-
urðu ekki, Kalli, að betra væri að eiga kringlótt-
an spegil?" „Snjöll hugmynd!" hrópar Kalli-
Síðan leggja bangsarnir af stað í bæinn og sKiP
á speglinum. Nú má fíllinn trampa utan við huS
þeirra, svo að ljósakrónan dingli og húsgögn
hoppi. Ekki er hægt að sjá annað en spegih11
sitji alltaf réttur. „En hvað við erum nú snja
náungar", segja Kalli og Palli hvor við annan.
Það er fagur bjartviðrisdagur, og strax um morg-
uninn ákveða bangsarnir að ganga á fjallið og
njóta dásamlegs útsýnis þaðan. En þegar Kalli
kom að ná í Palla var hann sofnaður í stóra stóln-
um. „Við verðum að leggja af stað!“ hrópaði Kalli
með þrumuraust. „Er nú alveg nauðsynlegt að
fara alla leið þangað upp“, muldraði Jalli, „ég
er svo fjarska þreyttur.1' Það er engrar vægðar að
vænta hjá Kalla og Palli þorir ekki annað en að
fylgja honum. Fyrst þegar Kalli er korrun ^jjj
á fjallstoppinn, litur hann við og sér þá ® gegir
tosar stólnum með sér. „Þú ert undarlegur , ag
Kalli og hristi hausinn, „hvers vegna ® vera
draga stólinn hingað upp, fyrst þú Þyk' )T)eiri
þreyttur?" „Skilurðu það ekki — þá hef B ojari
not fyrir hann", segir Palli og hlammar s
í hann.