Heimilisblaðið - 01.07.1965, Side 7

Orð Iil nngmenna
Mér hlýnaði í huga, þegar ég las í blöð-
Ur*Um og sá myndir frá hinu fjölmenna
u§ glæsilega landsmóti Ungmennafélags Is-
auds á Laugavatni í byrjun sólmánaðar
uetta ár.
bað er eins og gamlar glæður skjóti
^eistum og blossum, og vermi hálfkuln-
°ur taugar þeirra, sem fyrir 5—6 ára-
ugum tóku sér í munn kjörorðið Islandi
j °g bundust samtökum til reglubund-
1Us starfs „á grundvelli kri-stinnar trúar“,
a efla og vernda það, sem þjóðlegt er og
Sauníslenzkt.
% er einn af þeim elztu, sem gengu í
essi samtök, sem meðstofnandi ,,Ung-
ennafélags Meðallendinga“ og nýt þess
eiðurs, að teljast félagi þess enn, þótt
°minn sé á 9. áratug aldurs. Ég lærði
|kið og margt af þeim félagsskap, þótt
0rf mín fyrir hann væru lítil — og svo
eugin.
Mér líður alltaf vel meðal ungmenna og
l u heilbrigðu æskulýðsstarfi ann ég af
,'31llrn' huga. Og þó að mörg séu víxl-
Porin stigin og áberandi ,,lægð“ hafi ver-
0 1 starfi ungmennafélaga um skeið, eins
, s viðar í félagssamtökum á landi hér,
Pcr KnA 4-__<-.4- 4-:i_1-,._',4-C__
hún
eg það traust til æsku nútimans, að
valdi því verki, sem henni er ætlað:
l-^halda, vel á og ávaxta arfinn, sem hún
þviUr Vrr5> sem er mikill og vandmeðfarinn,
w . ah sannarlega er vel í haginn búið af
hþ sem nú eru að leggja niður störfin.
k. ® fréttirnar af landsmótinu styrkja
UmSsa..trú. Það var vel undirbúið af ólöt-
. ndum og heppnaðist í alla staði vel.
Og V*.SU atti veðrið sinn mikla þátt í því,
la má það heilhuga þakka. En sannur fé-
a°di heilbrigðrar æsku lætur ekki vind
þaj5eSn skerða gleðina né hindra störfin.
0 man ég frá fyrri tíð.
o er og sagt, að þessi stóra samkoma
hrMlLlSBLAÐIÐ
hafi að mestu verið laus við áfengisósóm-
ann. Og er það í samræmi við stefnu ung-
mennafélaga frá upphafi, þ. e. algert
bindindi. — Frá því ákvæði skyldi heldur
aldrei hvika, því að áfengið er alltaf hættu-
legt og margvísleg spilling fylgir því. —
Heilbrigð æska þarf ekki nein örfandi lyf
til að geta notið sín í leik og starfi.
Vissulega eru mikil og margvísleg verk-
efni fyrir æskufélög nútímans, þó að margt
hafi unnizt. „Móðurmálið mjúka og ríka“
þarf enn sem fyrr að vanda og vernda.
Að því steðja hættur af ýmsum ástæðum,
sem heimta trausta varðstöðu. Það þjóð-
arfjöregg þarf vandaða meðferð, ef vel á
að vera.
„Ræktun lýðs og lands“ — þau orð eru
enn í fullu gildi, og þau má heimfæra und-
ir þau margvíslegu störf og fyrirætlanir,
sem æskunnar bíða.
Kæru ungmennafélagar og annað æsku-
fólk! — Stór og mörg verkefni bíða ykkar.
Standið þétt í skjaldborg um öll þjóðleg
verðmæti sagna og sögu — merka staði
og siðu. Gefið gætur að gömlu götunum,
og hver og einn leggi stein í uppbyggingu,
sem heill og heiður þjóðarinnar varðar
mestu.
„Varðar mest til allra orða, undirstað-
an sé réttleg fundin“. Þau sannindi höfðu
frumherjarnir í huga, og í lögunum stóð:
Það skal starfa á kristilegum grundvélli,
þ. e. kristin trú og kristilegt siðgæði er
grundvöllurinn, sem félagshreyfingin og
félagsstarfið er byggt á.
Kenning Krists er og verður alltaf sá
eini grundvöllur, sem stöðugur er og aldrei
haggast. Þjóðerniskenndin, ættjarðarástin,
vandað málfæri, samvinna og samhjálp,
bindindissemi og aðrar dyggðir eru grein-
ar á þeim meiði, sem grær í akri kristin-
dómsins af orði Guðs, „sem oss gaf landið
139