Heimilisblaðið - 01.09.1965, Blaðsíða 20

Eg skrapp út og sótti mér sólskin um leiö,
sú sumargjöf hlœjandi eftir mér beiö,
þó haustiö í garö vœri gengiö.
Og nú á þaö sólskin í sál minni staö,
sem sumar á hausti, og meira en það —
til vetrar eg foröa hef fengiö.
Eg finn þaö svo oft, þegar sólin er sezt,
aö sál minni hlýnar — liinn áétljúfa gest
hún hýsir svo bjartan og blíðan. —
Þá veit eg: frá sumrinu eilífa er,
sá ylur, sú birta, sem streymir aö mér —
þaö fœ eg í fylling œ síöan. —
BJARNIJÓNSSON
„Hvar er hann bróðir minn?“
Hér bar raun vitni um ást bræðra, og
kraftur hennar kom jafnskjótt í Ijós og þeir
lifnuðu við aftur.
Ægir hafði nú tekið á móti fórnum sín-
um. Veðrinu slotaði, þegar á daginn leið;
en undir kveldið kom enskt kaupfar til
þeirra og bjargaði þeim öllum og flutti þá
til næstu eyjar.
Mennirnir eru að mála luktirnar á Concordetorg-
inu í París. Eins og sjá má hafa þeir breitt yhr
bilinn sem stendur við luktirnar, svo að málning
slettist ekki á hann.
196
HEIMILISBLAÐIÐ