Heimilisblaðið - 01.09.1965, Blaðsíða 41

„Góði Jumbó, af hverju ertu að gráta?" spyrja
Kalli og Paili litla fílinn, sem grætur svo átakan-
lega. Það kom í Ijós að hann hafði verið of for-
vitinn og rekið ranann í kaktus, en birnirnir tóku
kaktusnálarnar úr rananum, og þá hætti hann
að gráta. „Þökk fyrir hjálpina, Kalli og Palli“.
„En nú er bezt að vita, hvort raninn er þéttur,"
segja birnirnir og sækja fullan bala af vatni.
Hann er ekki þéttur, hann lekur bara mikið, og
Jumbo ætlar að fara að gráta aftur, því það er
ekki gott fyrir fíl að vera með lekan rana. „Við
lögum þetta líka,“ segja birnirnir hughreystandi.
Þeir sækja sjúkrakassann og setja plástra yfir
götin, og fíllinn er hinn ánægðasti með ranann
sinn.
Þarna kemur Palli, hann er á leið til kaupmanns-
>ns. Hann var svo hygginn að taka með sér regn-
hlif, af því að það leit út fyrir rigningu. „Hvað
Set ég gert fyrir þig í dag, Palli?“ spyr kaup-
hiaðurinn. Og Palli stendur þarna þungt hugsandi,
Því að hann er búinn að gleyma, hvað það var
sem hann átti að kaupa. Hann getur ekki munað
hvað það var. „Æ, hvað það var leiðinlegt, ég
get ómögulega munað hvað það var,“ segir hann
vandræðalega. „Jæja, við sjáumst þá aftur," segir
kaupmaðurinn vingjarnlega. Og Palli verður að
labba heim. „Kalli verður alveg fokvondur, þegar
ég kem heim. Æ, það verður rigning. Upp með
regnhlifina, en hún lekur. Nú man ég hvað ég
átti að kaupa. Það voru mölkúlur."