Heimilisblaðið - 01.07.1969, Blaðsíða 3

Er sjóslanga í Loch Nessvafni?
Eflir JAMES THURBER
Loch Ness — langa, mjóa og djúpa stöðu-
vatnið í hinu sögufræga skozka hálendi —
hefur verið einn af frægustu stöðum á jörð-
lQni í aldarfjórðung. Það iiir og grúir af
l'jóðsögum og munnmælum um skuggaleg
úp þess og vogskornar strendur, eins og
^æfir hinum dimma aðsetursstað þeirrar
>>vatnaskepnu“, sem mest er rætt og deilt um
I heiminum — hins svokallaða Loch Ness-
skrímslis, sem milljónir manna kannast við
Se,a sjóslönguna.
Hin furðulega ráðgáta hefur ekki verið
kvst, jafnvel á 25 árum. Hún laðar á hverju
a,‘i að sér þúsundir ferðamanna, kemur vís-
mdamönnum til þess að brosa í kampinn, vek-
II r hjá flestum Skotum hugþekka eigenda-
gleði, hjá öðrum feimni og ráðaleysi.
Samkvæmt umsögn Lundúna-blaðsins Daily
toail hafa rúmlega 1000 manns séð skrímsl-
J®> eða að minnsta kosti séð því bregða fyrir,
enda hefur það nú sézt, svo að vitað sé, oft-
ar en 300 sinnum. Nokkrir liafa aðeins séð
hað í minna en eina mínútu, aðrir liafa horft
a það í nær því klukkustund, á meðan það
s|®ptist á yfirborðinu, fékk sér sólbað eða,
eins og oftast hefur verið sagt frá, bugðað-
'st hratt eftir vatninu í stuttum rykkjum eða
nykkjuní, svo að unnt var að fylgja því með
au8'Unum nokkur hundruð metra. Á okkar
Hmum hefur aðeins hinn „viðbjóðslegi snjó-
maður“ Himalayafjallanna náð hinni ægi-
e8U frægð sjóslöngunnar.
Lann 1-1. apríl 1933 kom eigandi Drumna-
r°ehit hótelsins, John Mackay, akandi með
rani norðurströnd Loch Ness-vatnsins ásamt
konu sinni, er hún sá þessu fræga fyrirbæri
bregða fyrir, líklega fyrst allra. Geysileg ólga
var í vatninu á ákveðnum stað. Svo brunaði
langur, dökkur hnúðóttur skrokkur með ofsa-
hraða eftir vatninu, ltafaði skyndilega og
skildi eftir sig freyðandi iðukast.
Mackay-hjónin sögðu gömlum vini sínum,
Alexander Campbell, frá atburðinum, en
hann var fréttaritari á staðnum fyrir Iver-
ness-blaðið Courier. Það var mr. Campbell,
sem gaf skepnunni nafnið „Loch Ness-skrímsl-
ið“ í grein sinni í Courier. Það kom bráð-
lega í ljós aftur. Þann 11. maí 1933 stóð Alex-
ander Shaw og sonur hans, Alstair, fyrir
framan hús sitt, 455 metra frá suðurströnd
vatnsins, er þeir komu auga á eitthvað langt
og dökkt og hnúðótt, sem hreyfðist áfram
um hálfan klíómetra úti í áttina að Urquhart-
flóanum. Síðan hefur skrímslinu skotið upp
mánuð eftir mánuð í vatninu og í blöðunum
í öllum heimsálfum. Það hefur einnig sézt
nokkrum sinnum á síðustu árum.
Loch Ness er stærsta stöðuvatn á Bretlands-
eyjum. Það er 38 km langt, 3 km þar sem
það er breiðast, og mesta dýpt þess er 226
metrar. Það er fullt af laxi, urriða, ál og
mörgum öðrum lifandi skepnum. Munnmæli
segja, að stórir neðansjávarhellar séu langt
undir yfirborði þess, en það hefúr aldrei
verið staðfest af köfurum.
Pyrir tuttugu árum vorum við, konan mín
og ég, á orlofsferðalagi í Stóra-Bretlandi, og
júlíkvöld nokkurt ókum við upp að litlu veit-
iugahúsi við vatnið. Ég- hafði ekki hugsað
mikið um söguna um sjóslönguna. Það var