Heimilisblaðið - 01.07.1969, Blaðsíða 11
sjálfur,“ sagði hann. „afganginn getur hár-
skeri séð um.“
„Afganginn?“
„Tannkremsbrosinu get ég því miður ekki
gert neitt við, en hárið er auðvelt að fjar-
lægja —“ Hann þrammaði út úr baðher-
berginu með töskuna í hendinni.
Marianne þaut á eftir honum. „Iivað ætl-
ið þér að gera?“
Hanrik leit á hana um öxl sér, þegar hann
tók hattinn sinn af snaganum.
„Eg ætla að láta krúnuraka mig,“ sagði
hann. „Ef yður langar til þess að horfa á
það, megið þér gjarnan koma með.“
I dyrunum leit hann aftur á hana. „Jæja,
ætlið þér að koma?“
Varir Marianne skulfu. „Þér ætlið að gera
það í raun og veru, er það ekki ?‘ ‘
Henrik svaraði ekki. Ilann sneri sér ein-
faldlega við og hélt út um dyrnar. Að hann
kom til baka eftir andartak, var einungis
vegna þess, að Marianne brast allt í einu í
hágrát og virtist þurfa huggun, sem hann
veitti henni með því að taka hana í faðm
sér.
„Ástin mín,“ sagði hann og strauk hárið
á henni. „Mér finnst leiðinlegt að þurfa að
segja það, en ég elska þig.“
„Eg elska þig líka,“ ljóstraði Marianne
upp við skyrtubrjóstið hans. „Eg reiddist þér
bara svo mikið vegna þess að ég varð strax
ástfangin í þér.“ Hún leit upp á hann, brosti
veiklulega o gbrá fingrinum mjúklega á efri
vörina hans og renndi laust yfir. „Og fallega,
litla yfirvararskeggið þitt! Það var það sem
espaði mig mest, vegna þess að mér fannst
það svo himneskt!“
„Hvað ertu að segja?“
„Já, ég fyrirleit það, vegna þess að ég elsk-
aði það. Og — og núna langar mig svo mikið
til þess að þú safnir aftur.“
Henrik starði á hana. Iíann minntist
þriggja erfiðra og áhyggjufnllra mánaða,
sem nauðsynlegir voru til þess að rækta yfir-
vararskegg. „Drottinn minn dýri!“ hugsaði
hann, en í stað þess að mótmæla sagði hann
auðmjúkur,- „Já, elskan mín!“ og kyssti
hana.
Hann var strax farinn að hegða sér eins
og giftur maður.
Eyjan Aseension í Suður-Atlants-
hafi liefur stundum veriS nefnd
eyja yngissveinanna, af því aS
1 stúlka kemur á móti 200 karl-
mönnum. Þessar brezku stúlkur
eru nú að fara til Ascension til
aS fá sér atvinnu. Ekki er ólík-
legt aS þær fari fljótt í brúSar-
kjólinn þar.
<—
Víða liefur verið rennt í sumar,
en fengurinn verið misjafn.
—>
heimilisblaðið
143