Heimilisblaðið - 01.07.1969, Blaðsíða 39

46. I vesturliluta Coloradofylkis, þar sem fjall-
garðarnir byrja, reið maður yfir mikla liásléttu í
íitt til skóga. Hann var hvorki sérstaklega liár né
þrekinn, en augsýnilega stekur vel og þrautseigur.
Þessi maður nefndist Masklúka gamli, vegna liœfi-
leika sinna til þess að koma öllu í mask og mél. 1
liægri hendi liafði hann léttan riffil, en um öxl lion-
um hékk þungur, tvíhleyptur riffil til bjarnaveiða.
En annars var sagt að hann gæti ráðið niðurlögum
allra andstæðinga með berum höndunum ef á þyrfti
að halda. Nú hélt liann að lionum væri óliætt, en liætt-
an læddist að honum í líki tveggja reiðmannahópa.
47. Annar hópurinn var reyndar aðeins tveir menu
sem höfðu rekist á slóð Masklúku gamla. Þetta voru
ttjósnarar úr liinum liópnum en í lxonum voru Cornel
°g þorpararnir tuttugu, sem sloppið höfðu frá Arn-
arstéli. Á meðan iiafði Masklúka gamli gert sér
búðir undir klettum. Framan við þá rann árspræna.
Innan skamms var kjöt komið í steikingu yfir eldi.
Þá kom hann auga á mennina tvo nálgast.
48. „Megum við kannski livíla okkur stundarkorn
'■já þér?“ — þeir stigu af baki og settust niður við
eldinn. Hinum megin í skóginum nálgaðist flokkur
11111 það bil tvö liundruð Indíána. Fyrir þeim reið
risavaxinn höfðingi. Eauðskinnarnir voru í lierferð
vegna þess að þorpararnir höfðu ráðizt á búðir þeirra
í nágrannafylkinu TJtah, stolið lirossum og drepið
marga Indíána, vegna lélegs vopnabúnaðar liinna
síðrnefndu.
HE1MILISBLAÐIÐ
171