Heimilisblaðið - 01.01.1970, Page 37

Á aólskinsbletti úti í skóginum finna Kalli og
Palli fjöldann allan af melónum. „Eigum við að
fara heim með eina?“ spyr Kalli. „Eina, nei, við för-
um heim með þær allar/ ‘ lirópar Palli ákafur. Og
lmnn flýtir sér að fá lánaðar hjólbörur, og brátt eru
þeir á heimleið með alla uppskeruna. En liún er
þyngri en þeir bjuggust við og þegar þeir eru að
fara upp bratta brekku velta börurnar um og mel-
ónurnar kastast í óttaslegna bangsana. „Bara að viö
hefðum látið okkur nægja eina melónu,“ segir Kalli.
„Alveg rétt, maður á ekki að vera of gráðugur,“
svarar Palli.
Kalla og Palla hafa verið gefin pottblóm. „Það ur á flöskunni; við liellum öllu innihaldinu í eiuu,
þarfnast víst áburðar,“ segir Palli. Þeir kaupa stóra þá lirífur það fyrr.“ Og það reyndist orð að sönnu!
flösku af jurta„fæðu“ hjá blómasalanum. „Þrír Áður en klukkustund er liðin liofur plantan stækkað
dropar er nóg í hvert skipti,“ segir Kalli, þegar um helming, og fyrir sólsetur fyllir plantan út allt
hann hefur stafað sig fram úr leiðarvísinum. „Bull,“ liúsið og meira til. „Jæja, ertu ánægður,“ segir
segir Palli, „maður getur ekki treyst því, sem stend- Kalli. „Næst fer ég eftir leiðarvísinum,/ anzar Palli.