Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.09.1977, Blaðsíða 9

Heimilisblaðið - 01.09.1977, Blaðsíða 9
legasta hnáta, og hún er ástfangin af mér upp fyrir eyru. En ég get áreiðanlega haldið henni mátulega fjarri _ >-Uss, talaðu ekki svona hátt,“ mælti ^óssinn brosandi. „Iiúsið hans er hér al- Ve£ við hliðina og hann gæti heyrt til okkar.“ Rétt var það, að Bastholm gamli lá í lerigirúmi sínu einmitt á þessari stundu °g tottaði pípu sína yfir dagblaðinu, hálf- óornaandi. En þegar hann heyrði nefnt Uuín Kristine, glaðvaknaði hann. Hvað í ósköpunum var nú þetta? Var Kristine 0lðin ástfangin af einhverjum þrjót, sem ekkert kærði sig um hana? Það var vel Pess virði að vita eitthvað nánar um það mál. Hann hentist út úr hengirúminu og ^ddist að limgerðinu. Gegnum þéttar kieinarnar kom hann auga á andlit unga s ýrirnannsins. Jæja, svo að það var hann! ”Hei,“ sagði Niels Lund. „Eg hef verið Sv°lítið utan í henni. En þegar ég fann, <lð hún vildi alvarlega trúlofun, þá dró ek mig í p]g Hún er svo sem falleg og ‘ 1 þuð, og það er svo sem saklaustt að Vssast endrum og eins. En að giftast lenni — nei takk!“ g »Hannsettur þrjóturinn þinn!“ tautaði astholm gamli út á milli tannanna og dótraði af gremju. „Svo að þú vilt gera 11101 þann heiður að kyssa hana dóttur n 111:1 > en alls ekki ganga að eiga hana. eHa skal verða þér dýrkeypt munnfleip- r> i’’S' læt nú ekki gefa mér slíkan löðr- i'fyi'ir ekki neitt! Við hittumst í fjöru, P°H síðar verði!“ >'Það er svo sem ekkert á móti því að kærustu í hverri höfn, það er það ^ a fyrir sjómanninn," sagði Niels. „Skál, ‘ 1 lóss! Þetta er fyrirtaks romm, en g a lu’ ú líka að gæta sín á því. Svo verð u? Víst að komast heim í tæka tíð. Þakka ei' fyrir sopann!“ Lít kkert að þakka,“ svaraði lóssinn. u við aftur einhvern daginn og láttu hEim mig vitba. hvort stelpan heldur áfram að vera vitlaus í þér. Og vertu svo sæll, við sjáumst aftur, Niels Lund.“ „Já, þú mátt eiga von á því sem þú átt skilið,“ tautaði Bastholm. „Þegar þið sjá- ist næst verður kannski komið annað hlj óð í þig. Ég skal flá þig lifandi og knúsa í þér hvert bein!“ Með þessar hótanir á vörum gekk Bast- holm inn í hús sitt til þess að yfirheyra Kristine. Hann fann hana úti á garð- pallinum þar sem hún sat við sauma. Bast- holm óð út á pallinn eins og eldibrandur. „Kristine,“ mælti hann þykkjuþungur. „Kannast þú við einhvern náunga, sem heitir Niels Lund?“ „Já,“ svaraði dóttirin og stokkroðnaði. „Hm,“ rumdi í þeim gamla. „Og hefur hann verið að kyssa þig?“ Kristine leit vandræðalega niður fyrir sig. Hvernig hafði hann komist að þessu? En hún þorði ekki að skrökva að honum. „Já,“ hvíslaði hún. „Jæja, svo hann hefur verið að því,“ þrumaði í gamla skipstjóranum. „En það skal verða honum dýrkeypt. Ég skal mala í honum hvert bein, þeim fanti og svíð- ing! Hvað hefur hann kysst þig oft? Svoná, út með það!“ „Ég veit ekki nákvæmlega hversu oft,“ svaraði Kristine. „En þú mátt ekki verða reiður, pabbi minn. Mér þykir svo af- skaplega vænt um. hann.“ „Jú, ég skal svei mér taka hann til bæna,“ hrópaði Bastholm. „En svara þú mér því sem ég spyr þig um núna! Lang- ar þig til að giftast þessum erldþrjót?“ „Já, satt að segja þá þrái ég það, faðir minn,“ svaraði Kristine. „Ég mun aldrei geta elskað annan mann en hann.“ „Ágætt,“ rurndi í Bastholm. „Þá skal ég sjá um að tala við þann góða herra. Hann skal verða neyddur til að krjúpa við krossinn. Þú verður kyrr hér heima þangað til ég kem með hann hingað!“ Síðan var hann þotinn burt af garð- ilisblaðið 153

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.