Heimilisblaðið - 01.05.1979, Blaðsíða 10

Á fyrsta farrými
SMÁSAGA EFTIR NANCY CABELL
,,Molly Shannon!“ var sagt með þungri
áherzlu. „Þér sofið yfir yður! — Það er
búið að hrigja í yður í bráðum fimm mín-
útur. Flýtið yður í fötin!“
Molly losaði svefninn, ekki í ljósrauða
svefnherberginu sínu, heldur í ónotalegri
svefnkoju þar sem gólfið gekk upp og nið-
ur og út um ljórann sást í haf og himin.
Svo rifjaðist allt upp fyrir henni. Hún
glaðvaknaði, sveiflaði grönnum fótunum
yfir kojubríkina og seildist í silki-inniskó,
en fann reyndar ekki annað en grófa flóka-
skó.
Hún var ekki lengur Mary Shannon-Co-
ates, heldur aðeins Molly Shannon, sem var
ráðin káetuþerna fyrsta farrýmis á Dora-
vici, og nú hafði hún sofið yfir sig, strax
á fyrsta morgni í starfinu.
„Þakka yður fyrir.“ sagði hún við stöllu
sína nokkru eldri, sem hún var ásamt í
káetunni. „Ég skal hafa hraðann á.“
Ungfrú Flint hnussaði lítillega. „Veitir
ekki af, að þér gerið það. Nú er búið að
hringja frá númer sex í eilífðartíma. Það
er þessi rauðhærða frú, og það er ekki
auðvelt að gera henni til geðs, ef ég þekki
rétt. Það er annars ekki slorlegur náttkjóll,
Lafayette spaða-forseti. Hinar glæsilegu
drottningar þeirra voru þær Venus, For-
tuna og fleiri af þeirri sort. Árið 1855 var
reynt að hagnast á list vinsælla leikara
með því að birta myndir þeirra á spilum,
en slík spil urðu ekki lengi vinsæl, frem-
ur en spil með myndum skálda og forseta.
sem þér eruð í,“ bætti hún. svo við nieð
nokkurri vanþóknun.
Molly beit á vör sér. Þegar hún hafði
fengið stofuþernuna sína, hana Louise
Grant, til að útbúa hana með nauðsynleg-
asta fatnað, gegn ríflegri-þóknun að sjálf-
sögðu, hafði henni láðst að biðja hana uxn
tilheyrandi náttfatnað í samræmi við starf
káetuþernu. „Mér var gefinn hann,“ svar-
aði hún uppburðarlaus. „Frú, sem ég vann
hjá, gaf mér hann.“
„Þér eruð sveimér lukkunnar pamfílh
gegndi ungfrú Flint þurrlega.
„Þér fenguð þetta starf á síðustn
stundu. Herra Ivirk hlýtur að hafa litizt
vel á yður.“ Svo hraðaði hún sér til starfs
síns, og Molly var önnum kafin við uð
tygja sig.
Lukkunnar pamfíll! Molly geiflaði sig
kaldhæðnislega og slétti úr léreftskjólnum
um mjaðmirnar. Já, Mary Shannon-Coates
ha.f 'öi fundizt hún sjálf vera heppin. Það
var ekki liðinn sólarhringur frá því að hun
hafði talið sig vera heppnustu og ham-
ingjusömustu stúlku í allri Parísarborg'-
Ekki aðeins hafði hún allt sem hún þurfth
allt sem hægt er að fá fyrir peninga
En hvernig svo sem farið hefur í sjálfu
mannlífiu, þá hefur í heimi spilanna farið
svo, að þau hafa aftur fengið höfuð
krýndra þjóðhöfðingja — og að minnsta
kosti þar virðast þeir nú vera blýfastir 1
sessi.
82
H E I M I L I S B L A Ð I Ð