Hjálpræðisorð - 01.04.1893, Blaðsíða 8

32
»Syndir þinar eru þjer fyrirgefnar«.
„Sæll er sn, hvers mispijörð er
fyrirgefin, hvers synd er af-
máð“.
Kæri vin! jpótt við sjeum ókunnugir, þá bið
jeg þig misvirða ekki, þótt jeg spyrji þig: Held-
ur þú að nokkur hlutur gæti gert þig eins lukku-
legan, eins og ef þú vissir það fyrir víst, að þjer
væru þínar syndir fyrirgefnar? Að heyra þessi
orð: nsyndir þinar eru þjer fyrirgofnar«\ Já. npín-
ar syndiru, allar, — sjerhver synd hugrenninga,
orða og verka — fyrirgefnar þjer. Er þnð mögu-
legt að þjer geti auðnast þessi blessun? I saman-
burði við eihfðina, lifir þú að eins fáar stundir, fá
augnablik. Að þeim loknum, hvar er þú vegur
þinn? Hvílík hugsun! Innan skamms, já, mjög
skamms tíma, verður þú annaðhvort í himnaríki
eða helvíti. Ekkert er áreiðanlegra. Hafir þú
lypt upp fæti þínum til þess að feta veg syndar-
innar, þá stöðvaðu; því, ef þii stígur annað spor,
þá ertu glataður.
Hvað hafði sá maður gert, sem Jesú talaði
þessi undra orð við: »syndir þínar eru þjer fyrir-
gefnar«. Látum oss lesa hjá Markúsi 2, 1.*—12.
Hvað þá? þetta er furðanlegí! hann hafði ekkerb
gert, hann var of veikur til þess að geta nokkuð
gert. Hann gat ekki gengið; hann gat ekki staðið.
Fjórir menn ljetu sængina, sem hinn limafalls-
sjúki lá á, síga niður! Hvílík mynd af ástandi
mannsins; synd sjúkur, svo sjúkur að hann getur
ekki gengið, getur ekki staðið. þ>etta er satt um
þig, satt um mig, satt um alla. »því allir hafa
syndgað«. »|>ar er engin undantekning*. Sjerhver
limur er sjúkur; sjerhver hugsun menguð synd.
___________________(Framh.’i.______
Utgetíð af O. V. Gíslasyni
meft stuðningi frá The Religious Tracts' Society, London.
Prentaó í ísafoldarprentsmiðju.