Heimir - 01.09.1909, Blaðsíða 5

GESTUR.
Þaö lögmál, sem aö lífi veröur grand
meö langri von og ótta mig ei taföi,
en sendi úr hæðurn himna eldibrand
í hjartastaö á því sem kært eg haföi—
En fró er þessi þrautaleysu-vissa
um þennan skilnaö—fyrst eg varö aö missa.
Og nú er vægö, að vita á því grein :
Aö var ei þaö er sló þig svona, kæri !
neitt skynbært vald, sem vilji neinu rnein *
né venji á gott, með slys sem tækifæri.
» Því grimdarverkin—hvaö helzt sem þeir kenna!
í hverju hjarta sviðaheitast brenna.
Og hægra er, viö skeð aö sætta sig
ef sitja ei hræðsla og refsing ölluni megin—
Hiö góða átti enga sök við þig,
og af því hefðir þú ei veriö sleginn,
og aldrei gat þaö hitt svo hörkulega
öll hjörtun þeirra, er sakna þín og trega.