Heimir - 01.09.1909, Blaðsíða 18

14
H E I M I R
ekki eins drengilegt aö kannast blátt áfram viö það, þeir g;etn
haldiö þeim nöfnum, sem þeim eru kærust fyrir því.
Allur misskilningur er skaölegur, bæöi þeím málefnum, sem
misskilin eru, og eínnig þeim sjálfum er misskilja. Margan
misskilning er hægt aö foröast með því aö kynna sér málefnin
betur. Komast aö rann urn hvaö þau séu. Það er fyrirhöfn,
en þaö er fyrirhöfn, sem margborgar sig. Einn sá bezti and-
legur fjársjóöur, sem nokkur maðurgetur átt er sönn þekking á
því andlega lífi, sem samtíðarmenn hans lifa; enginn sannment-
aöur maöur má án þeirrar þekkingar vera.
MODERNISMINN
Einsog öllum er kunnugt hefir nú á síöustu árum allsterk
hreyfing átt sér stað innan katólsku kyrkjunnar, sem nefnist
“Modernism.” Hreyfing þessi er í raun og veru margar hreyf-
ingar, er allar stefna í þá átt, aö koma á ýmsum breytingum í
katólsku kyrkjunni í samrærni viö nútíöar þekkingu og hugsun-
arhátt.
Italía er fööurland katólsku kyrkjunnar ; þar hafa páfarnir
setiö öld eftir öld á “ stóli Péturs ” einsog kyrkjan kemst aö
oröi. Reyndar er ekki ein einasta söguleg sönnun til fyrir því
aö Pétur postuli hafi nokkurntíma komið til Róm, heldur aöeins
sögusögn, og þaö er kyrkjunni nóg. Á Ítalíu tapaði kyrkjan
hinum síöustu leifum síns veraldlega valds er landiö var gert aö
einu ríki fyrir nærri 40 áruin síöan, en kyrkjan hefir aldrei
viöurkent missir þessa valds. Hún heldur enn fram þeirri
kröfu aö hver katólskur inaður eigi að fylgja aöeins þeim
stefnum í stjórninálum, sem kyrkjan viöurkenpir aö vera réttar.
Þessi krafa er auövitaö ekkert nema nafnið tómt þar sem rneiri
hluti landsmanna er ekki katólskur, en á Italíu eru rúmlega 97
af hundraöi katólskir, og þegar þess er gætt, er vel skiljanlegt
aö sú stefna, senr páfinn óg kyrkjan vill aöhyllast í stjórnmálum
megi sín mest.