Heimir - 01.03.1910, Blaðsíða 7

HEIMIR
151
almenns eölis til aö geta reynzt gott hvar sem er. Hvaö þaö
er veröutn vér aö hafa gert oss vandlega grein fyrir, því annars
er hætt viö aö tilraunirnar veröi of ntjög út íbláinn. Værihætt
aö tala urn íslenzkt þjóöernisviöhald hér en rneira talaö utn
þjóöararfsviöhald, þá mundi ótrúin, sem sumir menn viröast
hafa á öllu íslenzku hverfa, o'g frainkvæmdir hinna, sem mikla
trú hafa á því, mundu veröa ávaxtaríkari.
G.Á.
KÖLLUN
Eftir nifftirrödum kyrkjuársins í fornri tið cr einn
hátíöisdagurinti ncfndur "ai/ra heilagra nicssa."
Allra heilagra messa er minningardagur allra þeirra er
fundu köllun, og helguöu æfi sína og fórnfærðu lífi fyrir jrá
köllun. Og þaö er sá maklegasti og bezt sæmandi hátíðisdagur
er Katólskan lieíir enn uppfundið. Því það er ekkert sem eins
er minningarvert og ætti aö vera verndaö frá gleymsku einsog
drengilega lifað líf, manndómsfull verk, ósérhlífin og óeigingjörn
æfi.
Þó nöfnin gleymist, og þau hljóta aö gleymast í þúsunda og
tugi jjúsunda tali, þá ætti þaö þó ekki aö gleymast aö lifaö hafa
menn og konur líkt sett og fiest alt fólk er, átt í baráttu fyrir
lífi sínu, oft jafnvel liöiö skort, þurft aö temja sér j)rek og
sterkan vilja til mótstööu við margan meðfæddan veikleika,
gegn ótal tilhneigingum, en komist joó brautina á enda sigri
hrósandi, lifað guödómlegu lffi, fiutt vonir mannkynsins um aö
betri tíö væri fyrir höndum áfram gegnum öll erfiðustu tíma-
mótin.
Því það hafa verið tímamót, einsog enn virðast stundum
vera ár aö því, þegar öll von mannlegrar vellíöunar ogsiömenn-