Heimir - 01.03.1910, Blaðsíða 11

Heimir - 01.03.1910, Blaðsíða 11
H E I M I R 15 5 í sjálfu sér er allt lítiö og ófullkoiniö, allt tilheyrandi mann- heimi, mannsæfin sjálf stutt, mannlegur kraftur og mannleg barátta, ef vér viljum skoöa þaö svo, en þaö ersamt þaö stærsta er vér getum tekiö þátt í, og eg veit ekki hvert þaö eykur nokkuö vor andlegu heilbrigöi aö skoöa þaö sem smæst. Aö minsta kosti sá er finnur til köllunar skoöar ekkert of smátt til þess að eiga þátt í því, ekkert er leiöir til fullkomnari skilnings og réttlátara lífs. Og eftir því sem fiestir gjöra sér hugmynd um guö, þá lætur hann sér jafn ant um þaö sem er smátt einsog þaö sein er stórt—hefir mest viö þaö stnáa aö sýsla, því öll tilveran, í þúsundföldum skilningi, frá frumögn sólkerfanna upp til mannsins, er smá, talin sem einstaklingur, en stór aöeins í einum skilningi, tekin sem ein heild. Finna sjálfan sig sj;óran en allt annaö smátt, er ekki aö finna köllun til æöra lífs, tn miklu frekar felst það í hugsunar- hætti Péturs, “Herra far frá mér, því eg er inaöur syndugur.” Þaö er meökenning sönn og hlý, um óveröleika og vanmátt aö taka viö þeirri ábyrgð,þeirri baráttu og því stríöi er fylgja hlýtur því aö lifa sig til æöra og fullkoinnara lífs. Sú köllun krefst mikils, stundum gagngjörðrar hugarbreytingar. Og játning Péturs er líka meökenning aö hugsanir og tilhneigingar sé ekki einsog þær ætti aö vera, það er skörp meðvitunð um þaö, sú meðvitund er oftar þyrfti að snerta menn en gjörir, þaö væri þá ekki fariö eins rasandi aö mörgu ráði, og góð og göfug málefni ónýtt og sett í tortryggð og fyrirlitningu einsog oft vill henda, ef svo væri; það er meðvitund um það aö til þess aö rísa yfir sitt fyrra ástand þurfi menn líka aö greiða, gjaldið, sinnaskiftin, og og þaö er gjaldiö er svo fjölda margir vilja komast hjá aö greiða. Þeir kannske játa, en í alvöruleysi þó, aö þeir séu menn syndugir, og svo brjótast þeir fram og ætla aö fara aö leggja hönd á verkið sem köllunin til betra lífs heimtar, án þess aö láta af synd, án þess aö skifta um hugarfar, og þeir halda aö þeir geti gjört verkiö. Óinögulegt, þeir eru kallaöir en alls ekki kjörnir til þess. Umbóta tilraunirnar veröa annaöhvort aö grimmum og hjartalausuin puritanismus eöa léttúöarfullri hræsni.

x

Heimir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimir
https://timarit.is/publication/440

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.