Heimir - 01.03.1910, Side 19

H E I M I R
163
B'reytingin hefir komiS svo snögglega að erfitt er aö átta
sig á hetnii. Afturhvarfs prédikararnir hafa ekki veitt hinni
nýju gagnrýni móttöku. I morgun barst oss bréf meS staðhæf-
ingu prests eins í,aöhann standi ennþá stööugurviö “blóötrúna’’
og þaö eru rnargir sem skoöa hina nýju gagnrýni blekkingu og
tálsnöru. En þaö er játningarfrelsi og lausn frá ótta viö álas nú
til, sem jafnvel ekki var hægt aö sjá fyrir fyrir fimm árum; og
þaS er, þrátt fyrir breytingarnar senr á hafa oröið, rninni ótti og
uggur í kyrkjunum og trúfiokkunum, sem sýnir hvaö ágengt hefir
oröið, og aö þaS er ekki lengur álitiö vel viö eigandi aö bann-
færa rnerkisbera nýs sannleika, sem rneö ljósi sínu eyöa myrkri
liðinna alda.
“UNDIR OKI MEÐ VANTRÚUÐUM”
Smásará eftir Rudyard Kiþliug
“Ett dey fyrir þitf. otf þú deyrð fyrir annan”—Punjab spaktnœli .
Þegar að Gravesend hafnsögubáturinn skildi viS P. & O.
gufuskipiö, sern var aö leggja af staS til Bombay, og snéri viö til
aö trá í járnbrautarlestina til bæjarins, þá var margt fólk á
honum sem grét. En enginn grét þó meira, og enginn duldi
minna tilfinningar sínar en ungfrú Agnes Laiter. Hún haföi
góöa ástæöu til aö gráta, vegna þess aö eini maöurinn, sem hún
haföi nokkurn tíma elskað, eöa gat nokkurn tíma elskaö, aö hún
sagöi—var aö leggja af staS til Indlands; og Indland, eins og
allir vita, skiftist á milli myrkviöarins, tígranna, eiturslanganna,
kólerunnar og innlendu hermannanna.
Phil. Garron var einnig mjög óhamingjusamur, þar sem
hann hallaöist út yfir boröstokkinn á skipinu í rigningunni; en
hann grét ekki. Hann var sendur út þangaö í “te”. Hvaö
þaö þýddi hafSi hann ekki minstu hugmynd um, en hann ýmynd-
aöi sér aö hann mundi eiga aö ríða fjörugum hesti yfir hæöir
þaktar terunnum, og ætti aö fá geysihátt kaup fyrir aö gera
þetta; og hann var frænda sínum mjög þakklátur fyrir aö hafa