Heimir - 01.03.1910, Blaðsíða 20

Heimir - 01.03.1910, Blaðsíða 20
HEI MIR 164 útvegaö sér far. Hann ætlaöi nú aö bæta fyrir fult og alt sitt fyrra óstööuglyndi, spara mikinn hluta af hinu geysiháa kaupi sínu á hverju ári, og korna aftur eftir mjög stuttan tíma til aö giftast Agnesi Laiter. Phil. Garron haföi tekiö þaö rólega á kostnaö vina sinna í þrjú ár, og þar sern hann haföi ekkert aö gera varö hann nátt- úrlega ástfanginn. Hann var mjög skemtilegnr, en liann var ekki ákveöinn í skoöuriurn sínum, og þó honurn yrði aldrei veru- leg skissa á, voru vinir hans samt mjög þakklátir þegar hann kvaddi, og fór til sinnar dularfullu -‘te”—vinnu nálægt Darjiling. Þeir sögðu: “Guö blessi þig drengur minn. Láttu okkur aldrei sjá þig framar”—eöa aö tninsta kosti, þetta var þaö sem Phil. var gefiö í skyn. Þegar hann sigldi var hann fullur af ráðagerðutn um aö reynast mörg hundruð sinnurn betri en nokkur heföi viðurkent aö hann væri—aö vinna eins og hestur og giftast Agntsi Laiter hátíðlega. Þaö var margt gott við hann fleira en þaö aö hann var laglegur; eini galli hans var aö hann var ósjálfstæður, svo- litla agnar vitund ósjálfstæöur. Hann haföi álíka mikið vit á aö spara og morgunsólin; en samt var ekki hægt aö benda á nokkuð eitt og segja: “Hér er Phil Garron eyöslusamur eöa skeytingarlaus. ” Ekki var heldur hægt að benda á neinn sér- stakan löst í fari hans; en hann var ófullnægjandi og lét undan eins og kítti. Agnes Laiter gegndi skyldum sínum heima. Fólk hennar ineö rauð og þrútin augu mótmælti trúlofuninni, á meðan Phil var á leiöinni til Darjiling—“hafnar viö Bengal hafiö,” eins og móöir hans var vön aö segja vinuin sínum. Hann var ágætlega liöinn á skipinu.eignaöist marga kunningja og hóflegan drykkju- reikning, og sendi gríöar löng bréf til Agnesar Laiter frá hverjum viðkomustaö. Svo fór hann aö vinna á teökrunum, einlivers- staöar á inilli Darjiling og Kangra, og þó að kaupiö, hesturinn og vinnan væru ekki alveg eins og hann liaföi írnyndað sér, komst hann allvel áfram, og þakkaöi sjálfum sér óþarflega mikiö fyrir þolgæöi sitt.

x

Heimir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimir
https://timarit.is/publication/440

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.