Heimir - 01.06.1910, Blaðsíða 20

I
236 HEÍMIR
Nýjar bækur
Kvistir, kvaðasafnu eftir Sig. Júl Jóhannesson, Reykjavik 1910
Kostnaðarinaður Jóh. Jóhannesson.
Flest af kvæöunum í bók þessari hafa birst áöur í blöðum
og tímaritum hér vestra, svo það verður ekki sagt, aö hún flytji
mikiö nýtt; en svo er því einnig farið með flest skáld á þessari
blaða og tímaritaöld. Engu að síður er bókin saint óefaö öllum
ljóövinutn kærkoininn gestur, því Siguröur hefir fyrir löngusíðan
fengið þá viðurkenningu, að vera eitt af beztu skáldum vorum
Vestur-íslendinga. Sú viöuikcnning virðist ekki auðfengin á
íslandi, ef Vestur-íslendingur á hlutað máli. Þó er skáldskapar-
gáfan, eða að minsta kosti gáfan til ljóðlistar ekki svo sjáldgæf
með Islendingum, að þaö sæti undrum þó eitthvað af henni
hafi borist vestur urn haf. Enn þetta keinur ekki /nálinu við.
Tíminn breiðir yfir flestar misfellur, sem kunna aö vera á dóm-
greind manna.
Siguröur er mjög tilfinningaríkt skáld og hann yrkir lang-
mest um mannlífið, Þess vegna er það svo undur eðlilegt aö
samhygð og meölíöun nreð þeim, sem líöa og á einhvern hátt
sæta íllri meöferð komi í ljós í kvæðuin hans og einnig réttlát
reiði gagnvart þeim, sem hann álítur vera orsök í böli og
óhamingju þeirra er hann finnur til ineð. Máske er tilfinningin
of heit stundum, svo að dómgreindin nýtur sín ekki til fulls, en
þó er það engan vegin með jafnaöi, því Sigurður hefir glögt auga
fyrir því sem er aö gerast í heiminum í kring um hann.
Sum beztu kvæðin eru um afhrök almenningsálitsins, en
sem almenningur aldrei veit, eöa kærir sig um að vita, hvers
vegna hafa orðið að afhrökum, t. d. "Halta Finna”
“Eintal Sæfinns” er ágæt lýsing af því, hvernig að hugar-
ástand mannanna veldur því, að það sem einu sinni viröist
fagurt og gleöiríkt verður alt í einu dapurt og sorglegt. Kvæðið
er ágætt, eitt hiö bezta í bókinni; það er betur dregin mynd í
fáum dráttum af heilu mannslífi en flest, ef ekki öll hinna kvæð-
anna eru.