Heimir - 01.09.1910, Qupperneq 12
8
H E I M I R
mörgum efnum veröa skoöanir allra aö sníöast eftir almennum
sannleik, sem allir veröa aö viöurkenna jafnt. En hún veröur
hæglega röng þegar aö vissan, sem á er bygt, er ekki alrnenn,þó
hún máske eitt sinn hafi verið þaö, ogþegarhún ernotuö þannig
aö eyöileggja ’ alt verulegt skoöanafrelsi og frumleik hjá ein-
staklingnum. Öörum er jafn eiginlegt aö meta sitt eigiö cg meira
en alt, sem stendur í sambandi viö þaö. Iiversu eigingjarnt
sem þaö kann aö viröast, er þaö þó nrjög eölilegt, og veröur í
raun og veru fyrst aö eigingirni þegar að annara ég eru of lítils
nretin. Ráöiö til að koma í veg fyrir aö rangar skoöanir og
Jrýöingarlausar geti af þessu mistnunandi upplagi leitt er,
aö forðast of mikil yfirráö nokkurrar einnar tilhneigingar í þeim
efnum.
Ef skoöanir nokkurs manns, hverju nafni sem þær nefnast,
eiga aö vera honum rnikils virði, þá veröa þær aö standa í mjög
nánu sambandi viö líf hans óg persónu. En þær mega hvorki
vera hærri né lægri en það, ef svo mætti að orði kornast. Þær
verða, á rneðan n.’aöurinn hefir þær, aö vera líkt og efnin, sem
rnynda einhvern hlut; manninum og lífi hans svo samgrónar aö
þær komi í ljós sern eölilegur hluti þess. Þaö er þess vegna hjá
þeinr, sem svara spurningunni: hvers vixöi eru skoöanirnar? í
anda þriöja svarsins hér aö frainan, aö skoöanirnar hafa í raun
og veru hafa rnest og sannast gildi. Þær veröa þar eitthvaö
dýpra en bláber aöfengin sannindi og eitthvaö . þýöingarineira
en vegur til aö ná í gæöi, þær veröa líf og afl. sem einstakling-
urinn ber í sér og sem einkenna hann á meöal annara manna.
Manngildið.
Eítir Magnús .Johnson
Oröiö manngildi hefir tvö hugtök, þaö er: maðuroggildi
hans. Hið fyrra táknar manninn sem sérstaka heild eöa sérstaka
líkamlega mynd, ákveöinn hlut, sern viö nefnurn ákveönu nafni,
til aögreiningar frá öörum. Hiö síöara meinar aö þessi mann-
lega heild sé eitthvað meira en þaö sem útvortis myndin sýnir.