Heimir - 01.09.1910, Blaðsíða 18

14
H F, I M I R
aS miklu leyti á hans eigin valdi aö þrOska líffærin og gjöra þau
hæfilegri fyrir þekkingar íbúS;ogþar af leiSandi einnig á hans
valdi aö gjöra þau óhæfilegri fyrir skynsemis bústaS. Ogaf því
aS hinn andlegi hluti mannsins er þekkingarstærS, og þessi
þekkingarstærS er sérstök lífsheild, frjáls og óháö öSrum heildar-
pörtum, þá verSur hún sjálf aS þroska og fullkomna gildi sitt.
ÞaS geta engin önnur öfl gjört. Til þess aS maöurinn geti náö
þekkingu, veröur hann aö vilja þaS sjálfur. Lífsafl mannsins,
viljinn getur stjórnaö öllum hinum sjálfráöu hreyfingum líkamans,
og sömuleiSis getur hann stjórnaS skilningsfærunum, og æft þau,
svo aö þau geti meStekiS þekking á þekking ofan, og þannig
myndaS og stækkaö hina andlegu heild. Af þessu sjáum viö, aS
þaS er mjög áríöandi fyrir manninn, aö gæta vel heilbrigöi
líkamans ög lífíæra sinna, svo þau geti unniö í eölilegu ástandi.
Ég get hugsaö, aö tnaöur, sem kominn er svo langt í þekking-
arlegri fullkomnun, aö hann viti, aö þaS er hlutverk mannanna
aö byggja upp sameiginlega og fullkomna lífsheild, aö hann
mundi líta á einstaklingana í núverandi heildar ástandi meS
sorgblandinni meölíöan. Hann veit aö þeir hafa allir sama rétt,
og sömu skyldur, til aö auka og þroska gildi sitt, en hann sér aö
vilji þeirra stefnir í öfuga átt. I staöinn fyrir aö þroska er verið
aö veikja líkama og líffæri. Honum mundi finnast sorglegt aö
sjá unga menn og konur í byrjun hins sjálfstæöa lífs þeirra, beita
vilja sinum, og þar af leiðandi framkvæmdum, til þess aö rækta
svo dýrslegar ástríSur aö þær veikja lífsöfl líkamans, og þar af leiö-
andi eyöileggja hina eölilegu mögulegleika til aS geta oröiS
sjálfstæS andleg persóna, eöa þekkingar heild. Og hann mundi
Hta svo á, aS í þessum tilfellum væri verið aö undirbúa kynspilling,
sem komi fram í afkvæmunum, máske í marga liöi. Hann
mundi sjá aö meö þessu er verið að tefja fyrir framsókn andans
á sannleiksbraut þekkingarinnar.
Ég hefi áöur tekiö þaö fram, aö þekking, sem hefir ekkert
sannleiksgildi, gæti ekki talist manngildinu til inntekta, af því
aS sú þekking hefur ekki nema stundargildi. Og í sambandi viö
viö þetta, ætla ég aö athuga ofurlítið tvö hin stæSstu öfl, sem
mennirnir hafa sjálfir skapaö, og þeir stjórnast af. Ég ætla