Heimir - 01.10.1910, Blaðsíða 23
H E I M I R
47
þaöan þegar faöir þinn var dáinn. Viö töluöuin sainan um alt
þaö sein ég þá gat talaö um. Iiann skrifaöi uin hann þaö
fegursta, sem hefir veriö skrifaö. Ég kann þaö utan bókar; ég
kann alt utaubókar, setn hefir veriö skrifaö uin fööur þinn af
göfuglyndi.”
Fravihald.
Á Menningarfélags fundi.
26 Okt, 1910.
Meö sannleiks þrá og sigurhönd
aö sópa heimsins skuggalönd,
er hlutverk mannsins öld frá öld
og aldrei kemur tímans kvöld.
En jafnt um hreysi’ og höfuöból
inun hækka lífsins morgunsól,
oggeislum hella’ á leiti og faut,
og lýsa andans huldu braut.
Og heill sé þeim, sem hvatir fann
af hönd að leysa starfa þann,
aö slíta vanans vélabönd,
sern veikja dáö og lama hug.
Aö beita vængjum frjáis á flug
og finna þráöa ljóssins strönd.
Vor félagsheild mun hreppa enn
a hlut sinn alla góða menn,
sem ætíð tengja andans bönd,
þó að þá skilji höf og lör.d,
sem viröa einkis vana og stétt,
en vinn’ aö þvi, aö breyta rétt.
Jóuas Hall.