Heimir - 01.11.1910, Síða 12

6o
H E I M I R
jafnvel í guöfræöi. Sem dætni þessu til sönnunar er hér upp-
tekning úr bók, sem er alveg nýkomin út :—“Trúarbrögö”
(religion) er nafniö, sem vér gefuin vOru guöelskandi lífi, setn
alltaf er aö þroskast í guödómsártina. . . . kristnin er guösdýrkan
......kristin kyrkja er bræöralag lærisveinar Kists; ogsú kyrkja
er bezt og sönnust kyrkja, er kennir á hreinastan og fulikoinnast-
an hátt krists-líferniö, krists karakterinn. ” Eg væri nú alls ekki
undrandi yfir því, þó einhverjir kæmust aö þeirri niöurstööu, aö
höfundur þessarar bókar sé Unítari. Hann gæti veriö þaö aö
svo miklu leyti er viökemur þeim skoöunum, er felast í oröunutn,
sem ég hefi tekiö upp. En hann gæti líka veriö Lúterskur eöa
Baptisti eöa Methodisti eða Presbyterian, en hann er nú samt
ekkert af þessu, heldur er 'hann kaþólskur prestur. Og eftir að
hafa þannig skýrt hvað sé trúarbrögö, og hvaö sé kristindómur,
í innsta eöli sínu, heldur hann áfram á þessa leiö : “Enfremur,
eru trúarbrögöin ekki hin eina starfsemi mannsandans. I öllum
öörum deildum hins æðra lífs veröum vér einnig aö þroskast.
Vér veröum aö vera ætíö reiöubúnir til að kasta frá oss hinu
smærra og rétta út höndur vorar eftir því stærra. Þroskun (
sannleik og frelsi erlögmál hinnar kærleiksríku forsjónar, erhefir
gjört úr oss menn. Og alveg eins og þaö er aöeins rangsnúinn
og afskræmdur kristindómur, sem getur komiö íbága við siöferöi,
eins er þaö aöeins rangsnúinn og afskræmdur kristindómur, sem
getur kornið f mótsögn viö þessar aörar tegundir mannlegrar
þroskunar. ” Þessi rödd er aðeins ein af mörgum samskonar
röddum, sem láta til sín heyra á þessum yfirstandandi tíma innan
kaþólsku kyrkjunnar. Röddum þessum fjölgar ár frá ári. Þær
tala æ skýrari og sterkari rómi eftir því sem þær eru meir of-
sóktar og reynt er til að þagga þær og kæfa. Þær koma frá
nálega öllum löndum sem rómversk-kaþólska kyrkjan hefir
fengið fótfestu í. Allar til samans hafa þær veriö nefndar
“Modernismus” (nútíöarstefna). Þær hafa líka veriö kallaöar
“kaþólskur Liberalisrnus” (frelsisstefna). Hvortveggja þessara
nafna er aö nokkru leyti réttnefni á þessari hreyfingu. Bæöi til
samans gefa þau rétta hugmynd um þaö, sem aðallega einkennir
hreyfinguna, og sem er sameiginlegt meö öllum fylgjendum hennar,