Heimir - 01.11.1910, Qupperneq 16

64
HEIMIR
á yfirnáttúrlegan hátt, af völdum djöfla þeirra sem frímúrarar
dýrkuöu. Hún haföi lært alla leyndardóma reglunnar, en síöar
haföi hún yðrast og gengið inn í kaþólsku kyrkjuna. Bækur
þær sem Taxil skrifaði úr því um djöfladýrkun frímúrara voru
að miklu leyti játningar ungfrú Vaughan. Þaö komu út fjögur
bindi af þessu ritverki. Bækur þessar voru fullar af ýmsu van-
sæmi og ómöguleguin kynjasögum. Þrátt fyrir það fengu þær
rneðmæli kaþóiskra klerka og biskupa og voru lesnar á kaþólsk-
um heimilum sem góðar guðsorða bækur. Sein sýnishorn af
innihaldi þeirra eru til dæmis frásagnir um ósæmilegt framferöi
frímúrara kvenna í musteri gyöjunnar Aslarte, í Charleston, í
suöur Carolina ríkinu; um það hvernig áhöld er frímúrarar
brúkuðu við djöfladýrkun sína væru soðin við eld helvítis undir
hervirkinn í Gibraltar; um trúlofun Sophíu Walderi og púkans
Bitru, sem kom í höggormslíki, vafði sig utanum hana og
skrifaði með sporöinum á bakið á henni spádóm um það að hún
ætti á vissum degi að fæða af sér ömmu Anti-Krists.
Bækur Taxils höfðu mikla útbreiðslu og hann hafði saman
mikið fé fyrir þær. Áriö 1887 fór Taxil til Róm og átti tal við
páfann og hlaut blessun hans. Bækur hans voru þýddar á
Ensku, Þýsku, Spönsku og fleiri tungumál. Nokkru seinna
byrjaöi Dr. Hacks að gefa út riterhann nefndi “Satan áTuttug-
ustu Öldinni.” Árið 1897 játaði hann við blaöamann nokkurn,
að hann hefði séð tækifærið til að haía peninga upp úr trúgirni
kaþólskra manna og þá hefði hann farið að semja þessar sögur
sínar. Prestar og Biskupar trúöu óhikandi. Diaua Vaughan
skrifaði atriði úr æfisögu sir.ni, sem hún sendi Parocchi Cardinála
í Genoa. Hún fékk þakklætirbréf frá honum fyrir þessa sendingu.
En nú kom upp forvitni hjá mönnum að sjá ungfrú Vaughan, en
klaustrinu, sem hún var höfð í var haldið leyndu, og fengu menn
ekki að vita hvar hún var niöur komir.n. Taxil hafði þó gjört
hana kunnuga fáeinum biskupum og Cardinálum, og við þau
tækifæri lék hún sína "rullu” svo vel aö þeir voru sannfærðir um
það, að hún væri það sein hún sagðist vera. En efasemdir fóru
að koma upp, einkum á Þýskalandi, og létu einn eöa tveir jafn-
vel í ljósi þá skoðun sína að Diana Vanghan væri ekki til. Á