Heimir - 01.11.1910, Síða 20

68
H E I M I R
Geturðu ímyndaö þér barn hversu hrifin ég var. Ég, sem
haföi haft óljóst hugboö urn aö alt, sem ég var u nkringd af, væri
óærlegt og svikiö. Hér var eitthvaö sem var ærlegt og ósvikiö!
Og hann sjálfur ! Viö konur elskurn ekki þaö setn ergöfugt
aöeins vegna þess aö það er göfugt. Nei, það veröur að vera «
óstyrkt líka, það veröur á einhvern hátt aö þurfa hjálpar okkar.
Viö veröurn að sjá hlutverk. Og þú getur ekki hugsaö þér hvaö
hann var styrkur og óstyrkur. ”
“Hvernig óstyrkur manima?”
“Já, en að koma þangað drukkinn !”
“Já, auövitaö !”
Og þaö hvernig hann lét hugsanirnar í Ijósi. Hann fann ekki
réttu oröin strax, stóö og skifti um mitt í straumnum!_Ef hann
tók eitthvað í hendina þá stóð hann með þaö á meðan. Væri
það vatnsglasiö, og þaö varoftast vatnsglasiö, þ í hélt hann þétt o*
fast utan um það, og hélt hendinni hreyfingarlausri glassins vegna
í stundarfjórðung. Hann var að öllu leyti svo átakanlega ein-
feldnislegur, eða hvað ég á að kalla þaö. Hann var spánraður.
en engin boðskapsflytjandi,--já, ég var víst búin aö segja þér
þaö. En spámenn eru alt ööru vísi en annað fólk. Þeir vira
ekki hvaö þeir eiga aö gera af sjálfum sér, þeir finnaekki minstu
vitund ti 1 sfn. En hvaö mig langaöi til að ganga til hansog taka
af honurn mansjetturnar ! Maður gat séð að hann var ekki
vanur við aö hafa þær. Einhver hlaut að hafa sagt honum, að
þaö væri óviðeigandi að tala í ræöustól mansjettulaus. Þær
voru alla-r orðnar bögglaðar og höföu losnaö, eða máske aldrei
veriö festar Og hólkuðust franr á hendurnar á honum. Hann
barðist viö þær. Vestið hans fór líka ílla, því var skakt hnept
held ég, og gúlpaöist út ööru megin, og það sást í annað axla-
bandið—þaö leit svona út frá mér að sjá að minsta kosti, sem *
sá á hliðina á honum, og þar sem birtan féll mest á hann. 0<*
þessi stóri sterklegi rnaður með höfuðið beygt áfraur Það _
komu tár í augun á rnér. Því hver heföi ekki getað fylgt honum ?
Ég fann til þess eins glögt og fundið verður, að honum varð
að hjálpa. Ég skildi ekki aö ég ætti að hjálpa honum, ég