Heimir - 01.11.1910, Síða 23

HEIMIR
71
því, hvort hann ekki ætlaöi að veröa prestur einsog faöir hans,
en hann svaraöi: “Ekki svo lengi sern ég lifi frú Murray, ég
ætla ekki aö vera uppá kristiö fólk komiö rneö það sem ég þarf
til aö lifa á, ég hefi séö allt of mikið af því. ”
Hvaö haföi hann séö ? Yfirdjáknann viö kyrkju fööur hans
standa upp eftir messu sunnudagsinorgunin næstan á undan og
betla uin samskot upp í ógoldiö kaup prestsins. “Þaö þarf að
fara aö borga prestinum okkar,” sagöi hann. “Ég sé aö það
eru komnir snjáöir blettir á frakkann hans og skóhlífarnar hans
eru orönar lekar.”
Meöan á þessum lestri stóö hallaðist presturin álútur fram
á prédikunarstólinn.en kinnar drengsins þrútnuöu af bræöi.
í allvel efnaöri sókn einni út til sveita átti presturinn inn i
allmikiö af kaupi sínu ógoldnu. Móöir hans dó. og tvær hjarta
góöar konur í sókninni, er réttilega gizkuöu á aö nú mundi hann
peninga þurfa, tóku sig til og stóöu viö dyrnar um leiö og fólk
gekk inn til aö hlýöa á útfararininninguna í kyrkjunni. Tár-
fellandi og með útréttum höndum báöu þær þá, sem inn gengu á
þessa leið;—“Þér vitið aö móöir prestsins okkar er dáin og
vér skömmumst okkar fyrir aö vita til þess aö hún veröi grafin
án þess aö þaö veröi heiöarlega borgað fyrir þaö.” Er þaö að
furöa þó aö prestur sá svona svívirtur næstum segði sig frá sókn
og prestsskap ?
Er ástæöa til aö furöa sig svo mjög á því, þó aö prestur
einn, ekki alls fyrir löngu þegar féhiröir safnaöarins rétti honum
fimm dollara seðil á kveldskemtun, þar sem þeir voru báöir
staddir og sagði : “Takiö viö þessu prestur góöur og teljiö þaö
upp í kaupiö yöar, þér þurfiö kannske á því að halda áöur ég
kem meö afgangin, svaraöi með dálitlum þyrkingi ; “ Nei,
vinur, ég er ekki ölmusu þurfi. Geym þessa peninga, en þegar
þér ’hafiö til ávísan fyrir því heila getið þér látið þá fylgja þar í. ”
Er þaö svo óheyrilegt þaö sem prestur nokkur sagöi um
Ijármál nýskeö í ræöu ? “ Þér borgiö skólakennurum, þér
borgiö embættismönnum bæjarins, þér borgiö lækninum, án
möglunar, en þegar þaö kemur til þess að borga prestinum, þá