Heimir - 01.01.1911, Blaðsíða 10

HEIMIR
106
skilningur á vora hliö eingöngu, heldur og líka á aðrar hliöar.
Einstöku óttast aö vér getuin beöiö skaöa af þessari nýju
afstööu, en slíkt er alls ekkert aö óttast. Frá þesskonar sam-
vinnu hefir félagsskapur vor ekki ineir aö óttast en frá sannleik-
anum sjálfum, því tillögur vorar og gjöröir til almennra fram-
kvæirida eru meö því móti eins og skoöanir vorar lagöar undir
dóm sannsýnna og réttsýnna manna. Og viö þaö ættum vér aldrei
aö hika.
Veröi frainhald af því sem nú er í byrjun, aö effa skilning
vorn íslendinga og þekkingu hver á öörutn, svo vér fáum sern
oftast staöið saman, hugsað sainan, unniö sainan, bera komandi
ár, oss rnikla blessun og marga ánægju stund í skauti. Sé ekki
verið meö tog-kembingar og ffeyga-gjörö, veröur samvinnan um
skír, hrein og ákveöin efni Oss ávalt öllum til blessunar.
Vér kveöjum þá áriö, meö signandi hönd framrétta yfir
leiðin, meö þökk, fyrir þaö sern unnist hefir, fyrir útsýniö, er þaö
veitir viö árslokin, fyrir vinina er vér höfurn eignast, og fyrir
traustiö og þróttinn, er þaö hefir gefiö oss til þess aö halda áírain
aö lifa!
Gleöilegt nýtt ár! R. P.
Sameiginleg réttindi.
(Brot úr ræöu
----Þeir eru of rnargir, sern viröast ætla, að algert hluttökuleysi
sé lang-heppilegast. Hvers vegna aö vera aö blanda sér inn f
þau mál, sem eru deiluefni manna á meðal? Er ekki þægilegast
og að öllu leyti bezt fyrir mann sjálfan, aö eiga sem minstan þátt
f þeim að unt er? Urn þessa afstöðu er þaö eitt aö segja, aö hún
getur aldrei oröið almenn, vegna þess að þaö þýddi, aö menn
hættu aö eiga nokkur áhugamál, nokkuð það sern væri þess viröi
aö hafa skiftar skoöanir um—og allir vita, aö hvert þaö málefni,
sern skoöanir manna eru ekki á einhvern hátt skiftar um,erdautt
og þýðingarlaust málefni. En þó eru áva t einhverjir, sem liafa