Heimir - 01.08.1911, Blaðsíða 3

HEIMIR
267
er aS hugsa um þaS, verður niðurstaSan eflaust oft sú, aS skoS-
aS frá sjónarmiSi þess eins, sem spyr, borgi starfiS sig ekki.
En þá er að spyrja hvort þaS muni borga sig nokkurn tíma og
nokkurs staðar, hvort þaS muni bera ávexti nokkrum til góðs.
Stundum er þaS máske ekki ljóst hvort starfiS muni hafa afleiS-
ingar, sem verði álitnar æskilegar. ÞaS er stundum nokkuð ó-
víst, hvort þetta málefniS, eSa hitt, nær nokkurn tíma þeim viS-
gangi aS verSa til verulegra nota. En miklu oftar er þó víst að
svo muni verða, því þaS sem menn yfirleitt starfa fyrir og stySja,
hefir vanalega veriS reynt aS einhverju leyti. Um þaS er þess
vegna ekki þörf aS hugsa mjög mikiö. En það sem þörf er á
aö hugsa um — sífeld þörf — er hvort starfiS muni borga sig
frá því almennasta sjónarmiöi, sem hægt er aö skoöa þaS.
Þrátt fyrir þaö þó þau hyggindi, sem í hag koma, séu mjög
áberandi nú í byrjun tuttugustu aldarinnar, er samt nóg til af
hugsjónum, sem menn geta tekiö þátt í og starfaö fyrir, þaö er
nóg verksviö fyrir þá starfsemi, setn borgar sig fyrir þjóöfélags-
heildirnar og í framtíSinni. Til dæmis rná nefna mál eins og
bindindismáliö. Þaö er eitt hiS almennasta málefni sem til er.
Hvergi er jafn nytsamt tækifæri fyrir menn aö leggja fram eitt-
hvert dálítiö starf, án alls tillits til síns eigin hagnaöar, og þaö
er óhætt aö segja, aö í fáum málum sé eins víst aö starfiö muni
bera blessunarríka ávexti fyrir alla. Er ekki ástæöa til fyrir alla
aö gera þaö rækilega að umhugsunarefni, hvort ekki borgi sig aö
gerast stuöningsmaöur þess?
Upphaf konungsríkis á Gyöingalandi.
Niðurlag.
Salómon tók viö vel grundvölluSu ríki. Davíö haföi veriö
vinsæll konungur og honum haföi tekist aö koma á einingu og
efla ríkisheildina meö hæfileikum sínum sem leiötogi og stjórn-