Heimir - 01.08.1911, Blaðsíða 14

HEIMIR
278
kristnin þessa skuld, sem hún var í viö heiöna siðspeki 0» jafn-
vel geröi of mikið úr henni. Tertúllían kyrkjufaðir viöurkendi
oft að Seneca væri kristinn, og fölsuö bréf, sem áttu aö hafa
farið á milli Seneca* og Páls postula voru samin, og handbók
Epiktets var tvisvar gefin út til notkunar fyrir kristna menn.
Meira síöar.
Fótur hvíta mannsins.
Ur Hiawatha-ljóðum eftir H. W. Longfellow.
Einn í kofa á áarbakka,
o’ná klakafijótsins bakka
gamall halur hryggur dvaldi,
hár hans var á lit sem iönnin.
Dapur brann á arni eldur,
öldungurinn skalf í kulda
dúðaður í Waubewyon,
vafinn sínum dýraskinnum.
Ekkert heyrði hann utan storminn,
er í gegnum skóginn þeysti.
Ekkert sá hann utan snœinn,
er í byljum féll í skafla.
Sprekin voru að ösku orðin,
eldurinn að deyja og hverfa,
þegar ör og œskuléttur
unglingur í skálann rendi.
Æskublœr var í hans kinnum,
augun blíð, sem stjarna á vorin,
* Scneca og Pipiktet voru heiðnir, stóiskir spekingar í Róm.
I>yd.