Heimir - 01.08.1911, Blaðsíða 22

2,86
HEIMIR
Þetta kvæöi er eitt af síöustu kvæöunum í Hiawathaljóöum,
og bendir á hinar skáldlegu samlíkingar þeirra í persónugervi
um veturinn og voriö. Einnig er þar sýnishorn af “spádómum
Hiawatha’’, og nútíöin ber ljósust vitni um hvernig þeir rœttust.
Hér er skýring yfir þau Ojibway orö sein í þessu kvæði
finnast, (‘ merkir áherzlu).
Wabewy'on, loðfeldur
Segwun', vor —
Pe'boan, vetur —
Mah'nabezee, svanur —
Mahng, lómur
Muslik'odasa, rjúpa —
Opech'n, rauðbrystingur —
Wa‘bun, austanvindurinn —-
Gitche Gumee, mikli sjórinni —
(Superiorvatnið) —
Waywass'imo, elding -—
Ugh, já
Gitche Manito, hinn góði máttur.
Ghee'zis, sól
Misk'odeed, vorprýðin (blóm)
Claytonia Virginica
Waw-be-wawa, hvítgœs
Shu‘-Shu-gah-ha, hegri
Owaiss'a, spörr
Omem'ie, dúfa
Iaa'goo, ferðamaður,
líka gortari
Ahmo, mýfiuga
Ann‘emeckee, þruma
Kaw, nei
(Þýð.)
Guttormskar œttartölur.
Þegar í karl-legg að þér rakið er
ættartal af sögufróðum haus:
Ætlun hans er ein, að sanna mér
einkanlega, að þú sért —föðurlaus.
24.—9.—’i 1.
Stephan G. Stephanson.