Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1925, Blaðsíða 49

IÐUNN
Vnging dýra og manna.
43
hafa annað starf jafnframt því sem þeir framleiddu sæði
og egg. Það hlytu að myndast efni í þeim, sem rynnu
til blóðsins og hefðu áhrif á allan líkamann. Hann sýndi
þetta með einfaldri tilraun. Hann vanaði hana, en í stað
þess að fleygja eystunum burt, græddi hann þau aftur á
sinn stað. Haninn varð að vísu ófrjór, því sæðisgangarnir
voru sundurskornir og sæðið gat ekki lengur streymt
fram. En að öðru leyti hélt haninn öðrum karlkyns-
eiginleikum sínum. Hann galaði eftir sem áður, kamb-
urinn, fjaðurprýðin og hugprýði hélst óskert, svo að
hænurnar lutu honum jafnt eftir sem áður.
Franski líffræðingurinn Claude Bernard og ýmsir fleiri
líffræðingar héldu síðan áfram svipuðum tilraunum á
öðrum dýrum, svo að þannig fékst vissa um innrenslis-
starfsemi kynskirtlanna í báðum kynjum. og nú vitum
vér, að það eru innrenslissafarnir frá þessum kirtlum,
sem eiga aðalþáttinn í að skapa og viðhalda eiginleika
hvers kpnferðis um sig, m. ö. o. kynþrótti æskunnar og
ástarloga.
Látum oss nú stuttlega athuga aldur dýra og manna
til að fræðast um hvort náttúran úthluti ákveðna æfi
hverju barni sínu, eða hvort nokkur regla drotni í þeim
efnum og að hve miklu leyti innrensliskirtlarnir eiga þar
hlut að máli.
Langlífi dýra og manna.
Skriðdýr og fiskar eru langlífari en fuglar. Fuglar eru
aftur langlífari en spendýr. Svo er sagt að geddur hafi
lifað lengst 267 ár, karfar 150, en skjaldbökur 200 ár.
Fálkar hafa orðið 160 ára, ernir 110, páfagaukar 100,
og hrafnar 70 ára. Af spendýrum halda menn fíla lang-
lífasta. Þess eru mörg dæmi, að þeir hafi orðið 100 ára
og þar yfir.