Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1925, Blaðsíða 66
IÐUNN
Vísurnar um Iðunni.
Þegar lðunn bað menn yrkja um sig bögu, og lofaði
dálitlum verðlaunum fyrir, þá var tilgangurinn sá, að fá
vísu, sem hitti naglann svo vel á hausinn, að hún væri
þess verð að standa, sem nokkurskonar einkunarorð á
kápu hennar og verða með þeim hætti landfleyg. Til
þess þurfti hún að vera létt og lipur, skrumlaus og
frumleg.
Eitthvað um 100 stökur hafa Iðunni nú borist, og
satt að segja nær engin því marki, sem óskað var eftir.
Vísunum má skifta í 3 flokka.
í einum eru vísur, sem Iðunn fann ekkert bragð að.
í öðrum stökur, sem að vísu voru ekki bragðlausar,
en höfðu einhvern keim, sem ekki átti við.
í þriðja flokki eru svo loks þær vísur, sem Iðunni
þótti bragðgóðar, þótt engin væri svo ljúffeng, að hún
vildi bera hana á borð fyrir lesendur sína að staðaldri.
Aðrar eru að vísu góðar, en ekki allskostar með þeim
keim, sem eftir var óskað.
Svo er t. d. um þessa vísu Guðmundar á Sandi:
Koti í höll og bergi í brauð
breyttu, — aö köllun hlyntu.
Geföu völlum ilm og auð,
eld á fjöllum kyntu.
Vísan er ágæt en hún er ofurlítið annars efnis en til
var ætlast. T. d. ber hún ekki með sér að hún sé til
Iðunnar frekar en hvers annars, sem líkt hlutverk hefir.
Sama er um aðra vísu sama höf: