Iðunn : nýr flokkur - 01.10.1930, Síða 73

ÍÐUNN
Þrjár bælíur.
395
bera, hversu tekist hefur. Auk þess hefur mér legið nær
að hálsbrjóta mig á setningum, sem ekki eru gerðar í
þeim tilgangi, heldur talar höf. þar sjálfur, og það mál,
er honum þykir bezt hæfa (sbr. »Hin gamla dama
hryssir af sér svar«). Víða verður þetta að talsverðum
smíðalýtum. En vafamál er það, hvort deila beri á lista-
manninn fyrir slíkt at-
hæfi. í djöflagangi þeirr-
ar samkepni, sem háð
er í stéttaþjóðfélagi um
skildinga þá, sem al-
menningur hefur aflögu
til bókakaupa, verður
seljandinn að beita alls-
konar brellum til þess
að draga að sér athygl-
ina. Einkenni slík sem
þau, er hér ræðir
um, ber að skilja á
sama hátt og gluggaflúr
í búðum. Það getur verið
misjafnlega fagurt, eins
og kunnugt er. En eng-
um sanngjörnum manni
dettur í hug að meta
slíkt við neitt annað en
þann tilgang sinn, að
ýta við lönguninni til að
kaupa. Hepnist það vel,
þá er um leið allri réttmætri gagnrýni vísað á bug, en
hepnist það ekki, þá stendur engum nær að sakast um
það en listamanninum sjálfum, og læt ég því útrætt um
það mál.
Guðmundur Kamban virðist hafa lagt mikla rannsókn
og vinnu í undirbúning þessarar bókar, og færir meðal
annars allsterk rök fyrir því, að Ragnheiður biskups-
dóttir hafí verið saklaus, er hún vann hinn nafnkunna
eið. Ragnheiður er gerð af miklum dugnaði og nokkurn
veginn brestalausri samkvæmni frá upphafi til enda.
Quðmundur Kamban.