Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1929, Blaðsíða 12
202
Oscar Wilde.
IÐUNN
kórónuðu vinsældir Wilde’s í London. Höfuðborg heims-
ins gaf sig skilyrðislaust á vald persónulegra töfra og
glæsilegs andríkis, sem hún hafði ekki þekt áður í svo
ríkum mæli.
Þau fimm ár, frá 1890—95, sem Oscar Wilde stóð
á tindi frægðar sinnar, var hann ekkert minna en mið-
depill samkvæmislífsins í London. Alt þvaður um einka-
líf hans fölnaði upp í þeim sigurljóma, sem á hann bar.
Tignasta fólk kepti um þá sæmd að hafa hann að gesti
við borð sitt. Hver húsfrú var öfunduð af því kvöldi,
sem Wilde hafði lofað að koma. Oviðjafnanleg orðsnild
hans, sem ljómaði alt í einu upp viðræðuna, var lang-
þráð hámarks hvers kvölds. Hann var kjörinn fursti sam-
kvæmislífsins. En alt um það starfaði hann að jafnaði
reglulega á heimili sínu. Hann átti heima í einhverri
skemtilegustu götu í Chelsea, fáeina faðma frá ánni,
Tite Street nr. 16 — en það hús er nú ekki lengur til.
Salur hans þar í Tite Street var frægur fyrir hinn frá-
bæra listræna smekk, sem alstaðar kom fram: í vönduðu
vali og samræmi hússkreytingar og húsmuna, í safni
frægra málverka og gamals silfurs, í eirmunum frá list-
hvarfatíð, í austurlenzkum guðvef og glitvefnaði. Hann
elskaði þetta heimili og undi sér þar vel, með konu
sinni og tveim sonum, Cyril og Vyvyan. Og sú viður-
kenning, sem hann hafði unnið til fyrir löngu, streymdi
nú til hans í ofgnægt lofs og auðlegðar. En mitt í öllu
þessu gekk hann daglega, sjálfum sér óvitandi, undir
reiddu sverði örlaganna. Hann hafði þegar fyrir nokkr-
um árum lokið upp húsi sínu fyrir þeim manni, sem
varð til þess að leggja svo glæsilegt líf í auðn.