Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1929, Blaðsíða 58
248
Lifandi Itristindómur og ég.
IÐUNN
frá bænum. En undir eins eftir greftrun Páls fór að
bera á hlaupi í jöklinum. Oð hann fram yfir grassléttu
geysifagra og víða með vatnagangi og aurburði. Á sléttu
þessari á að hafa staðið fjöldi bæja, og hét þar Litla-
hérað. En nær sjó var Breiðamörk. Þar er nú Breiða-
merkursandur, sem áður var Breiðamörkin. Og Litla-
hérað liggur nú gleymt og grafið undir víðri jökulbreiðu.
Þar heitir nú Breiðamerkurjökull. Þetta ægilega jökul-
hlaup tók smám saman af engjar og tún á Felli. Og
um 1870 lagðist þetta fagra höfuðból í eyði. Þetta var
hinn mikli refsidómur Droftins.
Fyrir sunnan og vestan Fellsfjall blasir við Öræfa-
jökull, ófrjór og fastur fyrir eins og forsætisráðherra,
sem ekki er byrjaður að hugsa. En lengst í austri gengur
Hornið að sæ fram, grátt og mergsogið, líkt og guð-
hræddur kristniboði, sem langa æfi hefir prangað Biblí-
um og brennivíni upp á lúsuga ræningjaflokka austur
í Kína.
Utsýnið frá æskuheimili mínu er því svipmikið og
margbreytilegt. Veðráttan er mild, en næðingar þó nokk-
uð tíðir. Á vetrum hlaupa stundum á afspyrnufárviðri á
útnorðan eða norðaustan, er sogast fram úr fjallaskörð-
unum eins og fossföll þúsund vatna. Þessi ofviðri verða
stundum svo skelfileg, að alt dautt og lifandi ætlar um
koll að keyra. Lónið þyrlast í hvítum strókum, hring-
snýst með drunum og stormgný í þykkum mökkum svo
hátt í loft upp, sem auga eygir. Stóreflis bjálkar þeytast
eins og fis óravegu, sílum og öðrum smákvikindum rignir
úr loftinu, en húsin hristast og gnötra, svo að hriktir og
brakar í hverju tré.
Ef slík fárviðri rekur á að næturþeli, rýkur fólk í
dauðans ofboði upp úr rúmunum og reyrir að sér hverja
spjör. Síðan hímir hver á sínu fleti og hlustar með ótta-