Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1929, Blaðsíða 61
IÐUNN
Lifandi kristindómur og ég.
251
sinn áhorfandi að slíkum umskiftum. Aldamótaveturinn
geisaði illkyniuð inflúensa um alla Skaftafellssýslu. Fólk-
ið dyngdist niður unnvörpum, og margir dóu. A heimili
foreldra minna lögðust allir nema ég. Von bráðar létti
samt sóttinni af heimilinu, og fólk komst aftur til verka
sinna. Amma mín fékk þó einhverja illkynjaða plágu
upp úr inflúensunni, og lá hún þungt haldin margar
vikur. Um sumarmálin var prests loks vitjað, til þess að
þjónusta hana. Þann dag sáust engin batamerki á gömlu
konunni. Presturinn kom með kaleik og patínu og klædd-
ist skósíðri hempu. Alt heimilisfólkið safnaðist saman í
baðstofunni. Síðan var sunginn sálmur við rúm ömmu
minnar, og presturinn flutti ræðu og gaf henni oblátur
og messuvín. Og svo var aftur sunginn sálmur. Ég sat
á kistu gegnt rúmi veslings ömmu og einblíndi forviða
á prestinn og sakramentið. Við og við gaut ég forvitnis-
augum til aumingja ömmu minnar, sem lá bleik og
stynjandi í rúminu á móti mér. í baðstofunni ríkti hátíð-
leg og innileg trúarhrifning. Og ég bað þess með tárin
í augunum, að Guð tæki ekki ömmu mína til sín. Ég
var sannfærður um, að henni hlyti að þykja miklu skemti-
legra heima hjá okkur en uppi á þessum himnum, sem
enginn vissi, hvar væru. Ég beið umskiftanna með brenn-
andi óþreyju. Skyldi henni nú batna? Eða skyldi Guð
vera svo ónærgætinn að taka hana til sín? Undir eins
og búið var að syngja síðari sálminn, reis amma mín
upp við ölnboga í rúminu, talaði, brosti og lék á alsoddi.
Eftir nokkra daga var hún komin á fætur og kendi sér
einskis meins. Svo áþreifanlegur var kraftur lifandi trú-
ar á heimili foreldra minna. Gera þeir það betur vestur
' Ási eða austur í Kína?
Hjónavígslur í Suðursveit fóru auðvitað fram að göml-
um og þjóðlegum hætti. Nokkrum vikum áður en halda