Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1929, Blaðsíða 68

258
Lifandi kristindómur og ég.
IÐUNN
hans, að skamta varð henni mat eins. 03 öðrum heima-
mönnum.
Síðan hefir Skupla gengið ljósum logum um Skafta-
fellssýslu fram á þennan dag og fylgt niðjum húsbónda
síns. Flestir Skaftfellingar hafa séð Skuplu. Hún er á
stærð við hálfvaxinn stelpuhnokka og hefir hvíta skýlu á
höfðinu. Því var hún Skupla kölluð. Sjálfur sá ég Skuplu
eitt hálfbjart sumarkvöld, er ég kom heim frá smala-
mensku. Hún hímdi við traðirnar vestan undir bænum, en
hvarf mér sýnum, þegar ég átti fáa faðma að hennL
Oddrún var lofuð presti á Hofi í Álftafirði. Hann
brá heiti við hana og gekk að eiga aðra. Þá fyrirfór
Oddrún sér og gekk aftur til prests. Vann hún marg-
vísleg hermdarverk á presti og börnum hans. Oddrún
hafði verið skartkona mikil í lifanda lífi. Eftir dauða
sinn fór hún um ríðandi og glamraði í skrautklæðum
hennar. Á því þektist hún frá öðrum afturgöngum.
Oddrún hefir riðið um Skaftafellssýslu fram til þessa
tíma, og hafa margir heyrt hana og séð.
Heima voru tvær hlöður, og hét önnur þeirra Gamla-
hlaða. Þar hafði unglingsmaður hengt sig fyrir langa
löngu. Eftir það þótti mjög reimt í þessari hlöðu. Eitt
sinn, löngu fyrir mitt minni, var afi minn að láta þar hey
í meisa. Gerðist þá svo reimt í hlöðunni, að hann
neyddist til að hörfa út, og var hann þó einhugi kall-
aður. Einu sinni í júnímánuði, litlu fyrir sólsetur, var ég
að leika mér að leirbrotum fyrir utan hlöðudyrnar.
Veit eg þá ekki fyrri til en framan við tærnar á
mér, inni í hlöðudyrunum, stendur maður lágur vexti,
gráklæddur með gráan, barðastóran hatt á höfði. Eg
horfi á hann svo sem augnabliksstund. Þá var sem
hann sogaðist í hendingskasti aftur á bak inn úr dyrun-
um og yrði þar að engu. Eg beið ekki boðanna, heldur