Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1929, Blaðsíða 116
306
Skuldamál Evrópu.
IDUNN
að með vöxtum nemi þær greiðslur 2,050 miljónum
marka á ári að meðaltali.
Ef borið er saman við Dawes-samninginn, er hér um
að ræða allverulegan létti á ársgreiðslunum. Nemur
það um 450 milj. árlega, ef gengið er út frá meðal-
talinu. En vegna þess að ekki er gert ráð fyrir jöfn-
um ársgreiðslum allan tímann (37 ár), verður mis-
munurinn meiri fyrstu árin. Þannig verður fyrsta árið,
eftir að Young-samþyktin gengur í gildi, gjaldabyrðin á
Þjóðverjum ca: 800 milj. lægri en ef setið hefði við
Dawes-samninginn. Þetta skýrir það, að Young-samþykt-
inni hefir verið vel tekið yfirleift í þýzkum blöðum.
Þýzka þjóðin hefir á undanförnum árum stunið undir
þrældómsoki því, er sigurvegararnir hafa á hana lagt.
Young-samþyktin mælir svo fyrir, að hún sé skyld að
ganga undir okinu einn til tvo mannsaldra enn. Ýirðist
því vera lítil ástæða til fagnaðar, þrátt fyrir ívilnun þá,
er náðst hefir. En ef betur er að gáð, hefir slíkur léttir
í skaðabótagreiðslunum ekki svo litla þýðingu fyrir þjóðina.
Hvað lítið sem dregið er úr farginu, sem hvílir á atvinnu-
lífinu og skatíþegnunum, elur það vonir um þolanlegri
afkomu.
Young-samþyktin gerir einnig áætlun um skiftingu
skaðabótanna. Eftir þeirri áætlun skiftast þær þannig
niður árlega:
Frakkland fær 1039 miljónir marka
Bretland 418 —
Ítalía > 211 —
Belgía > 115 —
Bandaríkin > 66 —» —
]apan > 13 —»—
Það, sem þá er eftir, skiftist svo á milli ]ugoslavíu,
Rúmeníu, Grikklands, Póllands og Portugal.
Enn er eitt vandamál óleyst, áður en Young-sam-
þyktin getur gengið í gildi. Milli Þýzkalands og Belgíu
sérstaklega eru ólokin skuldaskifti. Svo er mál með vexti,
að á meðan Þjóðverjar héldu herskildi yfir Belgíu, voru
settar í umferð í landinu 400 miljónir marka. Þessa upp-
hæð heimta nú Belgir innleysta með gulli, en Þjóðverjar