Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1934, Blaðsíða 26

20
Framvindan og sagan.
IÐUNN
fjölhæfari menn: pví aö þeir eru að miklu leyti afkom-
endur þeirra manna, sem ruddust inn að norðan, alt
frá dögum Cæsars til Karlamagnúsar. Það voru þessir
menn, sem vörpuðu ljóma endurfæðingartímans á Flor-
enz og fluttu síðan hreyfinguna til Rómaborgar. Dante,
Rafael, Tizian, Michelangelo, Leonardo da Vinci, báru
allir með sér svip pessa kyns. Akkearnir í Grikklandi
giftust inn í þarlendar ættir, er peir höfðu lagt landið
undir sig, og voru Aþenuborgarmenn á döguin Perikles-
ar runnir frá peim. Dorianarnir blönduðust minst, og
eru Spartverjar þaðan komnir.
Listaverk Grikkja bera þess ljós merki, sem á undan
var gengið. Höfðingjastéttirnar voru ljósar yfirlitum, og
pví urðu allar guðamyndir með þeim svip. Engum
Grikkja datt í hug að máia dökkhærða Venus. Og alt
til þessa dags eru englar á kirkjumyndum ljóshærðir, en
djöflarnir dökkir. Á fornum vefnaði sést jafnan Ijós-
hærður höfðingi og dökkhærður þjónn, er heldur í ístað
hans. Og Jesús á krossinum er ljós yfirlitum, en ræn-
ángjarnir dökkir.
t Makedóníumenn voru norrænir og Iögðu Grikkland
nndir sig, þegar hið göfuga kyn þar syðra tók að spill-
ast af of mikilli blöndun.
Og alt er þetta þó ekki nema upphafið á hinni glæsi-
legu sögu, er Grant hefir að segja af þessum bálki.
Norrænir menn höfðu náð til Eystrasalts og tekið sér
bólfestu á Norðurlöndum. En frá þessum stöðvum
höfðu þeir svo dreifst aftur í allar áttir og komu á ný
fram sem Gotar, Austgotar, Vestgotar, Kimbrar, Tev-
tónar, Svafar, Vandælir, Saxar, Englar, Jótar, Frísar,
Danir, Langbarðar, Frankar, Normannar, Væringjar og
íslendingar. Naumast er til nokkurt land í Evrópu, þar
sem þessir ófriðarseggir hafa ekki steypst yfir og fara