Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1934, Blaðsíða 162
156
Bækur.
IÐUNN
eingöngu um hið hjartfólgna ég skáldsins. Kvæðin eru
þvert á móti þrungin samúð og góðvild til alls, sem lífs-
anda dregur. Með svona ljúfum lögum og kærleiksríku
innræti afvopnar skáldkonan jafnvel hinn kaldrifjaðasta
lesanda, svo honum hverfur öll löngun til að setja út á.
eða finna að.
Sem sýnishorn skal hér birt eitt af smæztu kvæðunum,
i bókinni. Það heitir Haustkvöld og er svona:
Horfinn er hann, sem eg unni,
hljóðnaður söngur í runni,
húmljóð mér hvarfla á munni.
En seg þú mér, stjarna blá, sástu ei vor?
Báru við ströndina brýtur,
í bliknuðu laufinu þýtur,
haustfölva hvarvetna lítur.
En seg þú mér, svala unn, sástu ei vor?
Skelfa mig skammdegisnætur,
í skugganum válega lætur,
harmur býr hjartana við rætur.
En seg þú mér, svarta nótt, sástu ei vor?
Mundu þau yrkja öllu betur að jafnaði, þjóðskáldin
okkar nú á dögum? En þetta smákvæði er líka valið af
betri endanum. A. H.
Bjarni M. Gislason: Ég ýti úr vör.
1933. Útgefandi: Höfundur.
Um Bjarna M. Gíslason má segja svipað og um Margréti.
Jónsdóttur, að honum er gefin eigi all-lítil hagmælska..
Honum virðist létt um að rima og yrkja. En hann skortir
mikið á smekkvísi M. J. Látum það vera, að áhrif frá öðrum
skáldum eru alt of auðsén hjá honum; það hefir áður hent
unga höfunda, að vísu fáa til jafns við hann. En hann er
óþolandi smekklaus á köflum og svo gamaldags — án þess-
að vera forn í góðri merkingu — að mörg kvæðin eru
ill-lesandi. Og það er eins og mest beri á þessu, þegar hann.