Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1934, Blaðsíða 29
IÐUNN
Svona á ekki að skrifa ritdóma.
187
l'íki, sem reyndar hefir gert mikið fyrir útbreiðslu
Esperantos, bað um, að alþjóðaþingið 1936 yrði haldið
■ Vínarborg. Og sú bæn er heyrð. Þessar kröfur eru
náttúrlega fram bornar til þess að fjörga upp með
kommúnisma þrælahjörð fasistaríkjanna, ef nokkuð
mark er takandi á heimspeki Snæbjarnar Jónsson-
ar & Co.
Það, sem mestu máli skiftir um hagnýt not Espe-
i'antos, er þó ekki enn sem komið er höfðatala
esperantistanna, þó að ég geri ráð fyrir, að hún sé
allmikil. En í bók minni, Alþjóðamál og málleysur,
dró ég fram tvö atriði, sem eru mjög þung á met-
unum um hagnýtt gildi Esperantos. Annað er sú
ómótmælanlega staðreynd, að esperanto-hreyfingin er
skipulagður félagsskapur, alla leið austan frá Japan
vestur á Kyrrahafsströnd Ameriku. Af því leiðir, eins
°g þúsund dæmi sanna, að alþjóðamálið fær miklu
meira áorkað en aðrar tungur með samsvarandi á-
hangendafjölda. Hitt er það, að milli allra esperant-
ista ríkir sérstök alþjóðleg samúð, sem er fólgin í
Því, að þeir sýna hver öðrum meiri hjálpsemi en
mælendur annara tungumála. Þetta tvent bið ég les-
ondur niína, hvort sem þeir eru með mér eða móti,
að láta sér ekki lengur úr minni falla, þegar þeir
dasma um hagnýta gagnsemi Esperantos, því að
annars tilheyra dómar þeirra vísindum frumaldar-
manna.
Að eins eitt dæmi enn þá af sjálfum mér.
Meðan ég dvaldist í Moskva í sumar, notaði ég
sem tal- og rit-mál einvörðungu Esperanto, því að
ég get beitt því af svipaðri leikni í ræðu og riti og
íslenzku. Ég hitti þar marga esperantista, i aðal-menn-
ingargarðinum, á rithöfundaþinginu mikla og hingað