Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1934, Blaðsíða 33
iðunn
Svona á ekki að skrifa ritdóma.
191
rétt. Miðað við það menningarástand, sem við drög-
um fram Iífið undir hér á landi, er það sennilega ein
af mínum veiku hliðum, að mér hættir við að kafa
um of til botns í viðfangseínum mínum. í áráttunni
til nákvæmni hættir mér oft við að gleyma því, að
ég á heima í landi, þar sem vísindaleg hugsun er enn
i reifum, þar sem nálega öll vísindaleg viðleitni hefir
einangrast um sögulegt grúsk, þar sem ekki er til
uein vísindalega mentuð stétt manna, er kynni að
meta tilraunir til að leysa verk sín vel af hendi, þar
sem yfirborðshátturinn, formleysið og frasaglamrið
hykir sáluhjálplegri uppbygging en sú heiðarlega hvöt
að leiða í ljós sannindi.
Hins vegar játa ég, að miðkaflar bókar minnar eru
ekki ritaðir til skemtilesturs. En ég hefi komið fyrir
i þeim miklu af fróðleik, enda eru þeir þeim ætlaðir,
sem vildu hjálpa mönnum til réttara skilnings með
rökum.
9.
Loks hefir Bogi það út á bók mína að setja, að
hún sé útbreiðslurit fyrir Esperanto, í stað þess, að
hún hefði átt að vera hlutlaus skýrsla. Hvers vegna
hlutlaus skýrsla? Af hvaða ástæðum mátti hún ekki
vera útbreiðslurit jafnframt því að vera fræðilegt
verk? Ef Esperanto væri einhver fjarstæða eða skað-
semdargripur, þá mætti með fullum sanni átelja mig
fyrir að vera að boða það varnarleysi landa minna.
En málið horfir hreint ekki þannig við. Útbreiðsla
hlutlausrar alþjóðatungu er svo stórmikið menningar-
^iál og Esperanto hefir þegar svo mikið hagnýtt gildi,
eins og ég hefi reyndar saiinað í bók minni, að mér
tyndist það vera héralegt tómlæti að boða það ekki.