Kirkjuritið - 01.01.1936, Qupperneq 10

4
Ásmimdur Guðmuudsson:
Kirk.iuritið.
kemur, muii eg alls ekki burt reka“. Og til Krists er unt
að koma án allra varajátninga og trúfræðikenninga, að-
eins að viljinn sé heill og viðleitnin að breyta eftir orðum
eilifs lífs, sem liann bauð. Þau eru sannleikurinn, sem
gjörir mennina frjálsa. Ef vér trúum á Jesú Krist, Guðs
son, og liann krossfestan og upprisinn mönnunum til lífs
og sýnum þá trú i fylgd við hann í kærleika af fremsta
megni, þá erum vér í raun og veru eitt í því, sem mestu
— öllu skiftir. Og þá finnum vér einnig og reynum, að
„þar sem andi drottins er þar er frelsi“.
Orð lians og verk, alt dýrðardæmi hans, dauði og
upprisa vísi oss veginn. Guðsríkið, sem liann boðaði,
verði oss ekki aðeins draumsýn föl og fjarlæg, lieldur
dýpsti veruleikinn framundan, og þegar í bjartanu.
Komi rílci ])ilt, verði vilji þinn svo á jörðu sem á bimn-
um verði heitasta bæn hjartna vorra til Guðs, bæn, sem
felur i sér vonir vorar og þrár. Hendingarnar undur-
samlegu i þjóðsöng vorum um gróandi þjóðlíf, sem
þroskasl á Guðs ríkis braut, eiga að rætast. Island, fram-
tíðarlandið og fyrirbeitna landið, á að verða Guðs ríki,
fegurð þess og auðlegð befjast þannig í æðra veldi. Við
lxvítum tindum, heiðum liimni, djúpu dimmbláu bafi,
brosandi brekkum og sundum, sumargróðri og sólskins-
blíðum horfi lieilir og breinir, djúpir, trúarsterkir og
kærleiksríkir hugir. Hátign íslenzkrar náttúru, er liönd
Guðs reisti, á að endurskína í sálum barna þess. Island
— Guðs riki. Sú liugsjón á að lýsa oss í Jesú nafni inn i
nýja árið og nýju árin, oss og börnum vorum. Þá hafa
fyrri kynslóðirnar ekki til einskis l)arist.
„Þá skal mikla auðnin enda,
og um síðir skaltu le'nda
Jórdans björtu bökkum á“.
Það eru einkum tvenn vormerki með þjóðinni,
sem styðja þessar vonir.
Önnur þau, að mannúðarandi fer vaxandi gagnvart
sjúkum mönnum og bágstöddum, fátækum og lítilmögn-