Kirkjuritið - 01.01.1937, Qupperneq 44

38
Kristleifur Þorsteinsson:
KirkjuritiS.
voru systkinasynir. Af þessu má ráða, að frændlið séra
Eiriks var ekki í smámenna tölu. Svo var og um liann,
að hann var áberandi maður, stór vexti, karlmannleg-
ur, hispurslaus og blátt áfram, en ekki fágaður í orð-
um. Drengur góður mun hann hafa verið talinn af þeim,
sem þektu hann bezt. Á Lundi átti liann litla sögu, en
síðar varð hann nafnkendur, m. a. þingmaður Snæfell-
inga 1891—’99, og síðar prófastur í Strandasýslu og
póstafgreiðslumaður á Stað í Hrútafirði. Hann fór frá
Lundi að Breiðabólsstað á Skógarströnd 1885. Síðan að
Staðarstað, en síðast að Prestsbakka í Hrútafirði.
Kona séra Eiriks var Vilhorg Jónsdóttir, prests á Auð-
kúlu. Voru þau hjón systrabörn. Börn þeirra eru Jó-
hanna, Gísli og Jón, bændur á Stað í Hrútafirði.
Ólafur Ólafsson vígðist að Lundi 1885. Hann var kaup-
mannsson úr Hafnarfirði. Kona hans var Ingibjörg Páls-
dóttir, sjrstir séra Jens Pálssonar síðast í Görðum að
Alftanesi. Séra Ólafur var hagur og listhneigður. Léttur
á fæti og snar i hreyfingum, áhugasamur og fylginn sér.
Var hann bezti liðsmaður í öllum þeim málum, sem til
heilla horfðu, bæði í sveit og sýslu.
Búnaðist honum ágætlega, enda var stjórnsemi og
myndarskap lconu hansvið brugðið. Voru þau hjúasæl og
slitu aldrei trj'gð við það fólk, sem hjá þeim vann. Eftir
lö ára prestsþjónuslu á Lundi, fékk séra Ólafur Hjarð-
arholt í Dölum, 1902. Þar stofnaði hann og starfrækti
samhliða prestsembæltinu skóla með líku sniði og hér-
aðsskóla þá, sem um það leyti voru að rísa upp, en hefir
siðan fjölgað og þeir eflzt á ýmsa lund. — Skóli séra
Ólafs, ásamt heimili þeirra hjóna i Hjarðarholti,
þótti ungu fólki, sem þangað sótti, sannnefndur sælu-
staður. Eiga margir Borðfirðingar, sem þangað sóttu
nám, kærar minningar frá þeim tímum.
Séra Ólafur og Ingibjörg kona hans fluttu til Reykja-
víkur frá Hjarðarholti. Lézt hann þar 1935, en kona hans
1929.