Kirkjuritið - 01.01.1938, Blaðsíða 24
18
Regin Prenter:
Janúar.
Randersamti er það ekki sjaldgæft, að lögreglan verði að
skerast í leikinn .... Og á eftir fer æskulýðurinn með
liáreysti og hrópum um göturnar". Sjálfur er ég prestur
í Randersamti og get vottað af eigin raun, að þessi
lýsing er rétt. Það er hægur vandi að skannna æskulýð-
inn, en því má ekki gleyma, hver er undirrótin að þess-
um vanþroska. Hún er sú, að sveitaheimilin bregðast
skyldum sínum við æskuna. Þetta má presturinn ekki
iiorfa svo á, að hann haldi að sér höndum. Hann verður
að gjöra alt, sem í lians valdi stendur, til þess að hjálpa
unga fólkinu til að lifa hetra og hollara æskulífi. Til þess
eru ágætlega fallnar æskulýðssamkomur á prestssetrinu,
enda eru þær almennar. Það er miklu betra, að unga
fólkið komi saman á heimili prestsins og fari að kunna
vel við sig þar, heldur en að presturinn fái það á fund
i einhverju leiðinlegu samkomuhúsi. Og prestsseturshús-
in dönsku eru nógu stór til þessa. Á æskulýðssamkom-
unum hjá mér eru oft um 50—60, og ágætlega rúmt um
þá. Fyrst er sungið töluvert — söngurinn er yfirleitt í liá-
vegum hafður — þá er flutt ræða, oft um eitthvert ahnent
mál, en þó æfinlega þannig, að kristindómurinn sé i
haksýn. Síðan er kaffidrjdvkja. Ivvöldbænir að skilnaði.
Slíkar æskulýðssamkomur eru vel sóttar nálega um land
alt, og sést á því, að unga fóllcið i sveitunum er engan
veginn á móti kirkjunni. í allmörgum sóknum annast
kristilegur ungmennafélagsskapur æskulýðsstarfið, ann-
aðhvort K. F. U. M. og K. eða æskufélag Grundtvigssinna.
En þrátt fyrir það eru prestssetursmótin ekki óþörf. Það
er svo um K. F. U. M. og K. i sveilunum alveg' undan-
tekningarlaust, að þau fá aðeins til sín unga fólkið frá
Innratrúboðs-heimilunum. Og æskulýðsfélög Grundtvigs-
sinna liafa inörg vikið frá upphaflegu markmiði sínu og
orðið að skemtifélögum. í minni sókn er æskulýðsfélag
Grundtvigssinna, og lætur það flytja tvö erindi og tvær
guðsþjónustur á hverjum vetri. Ég nefndi æskulýðsguðs-
þjónustur. Ef ekki eru ungmennafélög, sem sjá um þær,