Kirkjuritið - 01.10.1938, Side 10

Kirkjuritið - 01.10.1938, Side 10
340 &smundur Guðmundsson: Oklóber. lilið að glæðingu trúarlífs barnanna, í kenslustundum, við barnaguðsþjóniistur, í sunnudagaskólum, á heimil- unum, eða á annan hátt. Ekkert yrði til meiri heilla landi og lýð. Börnin í dag eru íslenzka þjóðin á morgun. Þá hafa einnig unglingar fylstu þörf á lciðsögu kirkj- unnar og hjálp, þótt þeir séu margir tregir til að leita liennar að fvrra l)ragði. Á unglingsárunum taka oft að hlása hvassir vindar og feykja þvi slundum um koll, sem var bernskuskjólið. Mér kemur í hug saga af ungum manni frá því í vetur, þegar ofsarokið gekk yfir landið. í vikinni, þar sem hann átti heima, skall stormurinn á liúsi lians og það hrundi yfir hann og fólkið, sem í því var. I fyrstu lá hann höggdofa, en tók svo á rás ringl- aður, eitthvað á burt. Þá sá lnmn kirkjuna og rankaði við sér, sneri aftur að húsrústunum og fékk undrakraft til þess að bjarga mannslífi, meiri kraft en aðrir fengu skilið. Það er þelta, sem þarf lil á mestu hættustundum og örlagastundum æskumannanna, þegar þeim finst alt vera að falla, að þeir sjái kirkjuna. í kaþólskum sið hér á landi loguðu Ijós í kirkjunum nætur og daga og leið- heindu vegfarendum i myrkri og hríð. Þær, sem stóðu við ströndina, voru vitar, er vörpuðu geislum út á hafið með hughreystingu og lífgjöf. Þannig skyldi enn and- lega hverjum þeim lil handa, er finst hann vera „ein- mana, ráðlaus með brotið flev“. Unglingarnir þurfa að eiga vin, er þeir bera traust til, vin, sem getur bent þeim á kirkjuna og opnað hana fyrir þeim, þegar þeim finst fokið í skjólin og enga örugga fótfestu að fá. Og þeir unglingar eru áreiðanlega margir, sem lifa slíkar stundir fvr eða síðar og framlíð þeirra liggur við, að þeir taki með trú og kjarki. Þá er það hörmulegt, ef þeir geta engum sagt allan hug né leitað styrks hjá, hvorki móður, föður, kennara, presti né öðrum. A þessu sviði, skilst mér, að prestarnir eigi alveg sér- stakt köllunarverk að vimla, þeir sem veittu unglingun- um áður kenslu í kristnum fræðum og fermdu þá. Ekki

x

Kirkjuritið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.