Kirkjuritið - 01.10.1938, Qupperneq 19

Kirkjuritið.
Kirkjan og dósentsmálið.
349
son tók við kennaraembætti í sögu við heimspekideild.
Voru þeir báðir af starfandi dómnefndum úrskurðaðir
liæfastir umsækjenda, og viðkomandi kenslumálaráð-
herrar lilíttu þeim úrskurði. Mátti þá vænta þess, að binn
þásitjandi kenslumálaráðlierra, sem var Haraldur Guð-
mundsson, mundi fara að dæmi fyrirrennara sinna i
þessu efni, og veita þeim embættið, sem dómnefnd úr-
skurðaði bæfastan.
Yar svo borfið að þessu ráði og dómnefnd skipuð.
Varð liún endanlega þannig, að í henni áttu sæti þessir
menn: Biskup íslands, dr. Jón Helgason. Var Iiann
kennari og leklor Prestaskólans frá 1894 til 1911 að
bann varð prófessor við háskólann, þangað til hann tók
við biskupsembætti liaustið 1916. Er hann einnig lieið-
ursdoktor við Kaupmannahafnarháskóla fvrir viður-
kend vísindastörf sín. Þá átti sæti í dónmefndinni próf.
Holger Mosbeck frá Kaupmannahafnarháskóla, kunnur
fræðimaður í guðfræði. Og enn átlu þar sæti báðir kenn-
arar guðfræðideildar. Hefir annar starfað þar í 20 ár,
en hinn í 8 ár, og svo loks séra Árni Sigurðsson fríkirkju-
prestur. Þetla var nú hin kjörna dómnefnd, og verður
þessum mönnum tæplega borið þekkingarleysi á brýn,
eða þeir vændir um hlutdrægni.
Samkepni fór svo fram að venjulegum liætti, og fór
nokkur hluti hennar fram í bevranda liljóði, jafnvel
útvarpað, og dæmdi nefndin einróma séra Björn Magn-
ússon hæfastan, eða jafnvel einan umsækjendanna hæf-
an til starfans. Sendi nefndin þann úrskurð til kenslu-
málaráðherra; setti liann svo séra Björn til að þjóna
embættinu, þar til öðruvísi vrði ákveðið. Töldu menn nú
alment, að sögu þessa máls væri lokið, og létu sér flestir
vel líka.
En hér átti nú annað eftir að fara. Kenslumálaráð-
herra tók ekki úrskurð dómnefndarinnar til greina,
heldur sendir hann plögg samkepninnar til yfirmats
hjá sænskum manni, dr. Nygren í Lundi, án þess að