Kirkjuritið - 01.10.1938, Qupperneq 41

KirkjuritiS.
Hjáróma raddir.
371
á níræðisaldur og voru sístarfandi meðan dagur entist. Þeir fylgdu
hvor sinni guðfræðistefnu, Schlatter íhaldssamri, en Jiilicher
frjálslyndari, og láta eftir sig fjölda rita. Sá, er þetta ritar, kom til
Jiilichers á heimili hans í Marburg 1929. Hann hafði þá 2 um
sjötugt og var hættur háskólakenslu sökum sjónleysis, en af
blindum hvörmum hans og björtu enni stafaði geislum trúar og
friðar. Hann vann þá enn með aðstoð ungs guðfræðings að rann-
sókn textans á latnesku Biblíuþýðingunni Vulgata.
Bæn fyrir heimsfriði.
Erkibiskupinn af Kantaraborg gaf út 15. þ. m. fyrirmæli um
það, að sunnudagurinn 18. sept. skyldi almennur bænadagur í
Englandi og beðið fyrir heimsfriði í öllum kirkjum landsins.
Sama dag sem fyrirmælin voru gefin fékk biskup íslands svo
hljóðandi símskeyti frá biskupnum i Osló:
„Kristnir menn i Noregi hafa tekið höndum sama við sam-
kristna bræður á Norðurlöndum og í Þýzkalandi, Englandi og
Tjekkoslóvakíu um hæn fyrir stjórnmálaleiðtogum, og fyrir þjóð-
unum, um að Guðs vilji verði, og að heiminum megi verða hlíft
við illverkum styrjaldar og hörmungum.“
í áskorun til bæna um heim allan segir svo: Spennum alla
jörðina megingjörðum bænarinnar. Bænin er máttugast afl hér
i heimi, máttugra en nokkurt afl, sem vísindin hafa leitt í ljós,
og þetta afl hefir Guð gefið kirkju sinni.
Ofsóknir í Rússlandi gegn kristnum mönnum
halda enn áfram. Var síðustu lútersku kirkjunni í Moskva, Pét-
urs og Pálskirkjunni, lokað 1. ágúst. Söfnuðurinn ætlaði að halda
morgunbænir í kirkjunni þann dag og kveðja hana, en komst ekki
inn. í sama mund komu vagnar stjórnarinnar og var ekið burt á
þeim altari og dýrgripum kirkjunnar.
HJÁRÓMA RADDIR.
Ef til vill er það of mælt, sem stendur í erindi minu hér að
framan: „Háværar trúardeilur eru að mestu þagnaðar, nema hvað
stöku sinnum heyrast hjáróma raddir hér og þar.“ Þvi að síðan
ég talaði orðin á síðustu prestastefnu, hefir borið heldur meir
á þessum röddum, sem vilja spilla einingu og friði kirkjunnar i
landinu. Kristilegs vikublaðs svo nefnds get ég að engu. En i
Bjarma birtust eftir almenna kirkjufundinn ritsmíðar, sem betur
hefðu aldrei komið fram í dagsljósið. Lýsa ritstjórarnir þvi yfir,
að þeir hafni allri samvinnu „í eitt skifti fyrir öll“. Lökust er
þó klausa, sem stendur í 14. thl. 15. júlí, í grein, er nefnist Vara-