Kirkjuritið - 01.10.1938, Blaðsíða 42

Erlendar fréttir.
Október.
372
jáUiing. Hún er mn „aklamötaguðfræðinga" og játningu þeirra á
trúarskoðun sinni:
„ijeir játa liana með vörunuin, trúna á kærleiksríkan Guð, til-
veru eftir þetta líf, óendanlega þroskunarmöguleika mannsins,
fegurð vorsins og alt þetta nauðaómerkilega orðskrúð heyrum
við frá vörum þeirra.“
Má vera, að þeir Bjarmaritstjórar hafi heyrt „aldamótaguðfræð-
iuga“ játa trú sína á fegurð vorsins, en þó vil ég leyfn mér að
efast mikillega um það. A. m. k. hefi ég aldrei heyrt það. A liitt,
sem nefnt er, játa þessir guðfræðingar vissulega trú sína: Kær-
leiksríkan föður, tilveru eftir þetta líf og óendanlega þroskunar-
möguleika mannsins, og þeir styðja þá trú sina við Ijós og ótví-
ræð orð Jesú Krists sjálfs. Samkvæmt kenningu hans eru þelta
höfuðatriði kristindómsins. Og svo nefna Bjarma-ritstjórarnir
játningu trúarinnar á þau nauðaómerkilegt orðskrúð.
Eg bar þessi orð þeirra undir einn af kirkjuleiðtogunum, sem
þeir meta hvað mest og telja sér, og varð honum ekki annað
að orði en þetta: „Nú, þetta er bara vitleysa.“ Og er það í raun og
veru það góðgjarnlegasta, sem unt er um þetta að segja. Eina
lnigsanlega afsökunin fyrir þessa ungu menn er sú, að þeir sjái
ekki fyrir blindu ofstæki, hvað þeir skrifa.
Þess væri mjög óskandi, að þeir vildu temja sér að hugsa áffur
en þeir taka pennann, og mætti þá svo l'ara, að hjáróma rödd-
unum fækkaði aftur. Á. G.
Minningargreinar um séra Bjarna Þorsteinsson og séra Gísla
Einarsson birtast síðar hér í ritinu.
Leiðrétting.
í síðasta (7.) hefti Kirkjuritsins þ. á. hafa slæðst inn 2 villur
i frásögninni af samþyktum og atkvæðagreiðslu á Hinum al-
menna kirkjufundi.
Á bls. 307 ofarlega, átti í stað orðanna: „í b-lið komi“ (og út
setninguna) að standa: í b-lið bætist inn í eftir orðin „fyrir þvi“:
„Að barnakensla verði falin trúuðum kennurum og“.... (Þessi
br.till. var af fundar^tjóra lýst samþykt með 35 atkv. gegn 33.,
én þar á móti hélst óbreytt orðalagið „völdum sérkennurum“ i
kristindómsfræðslunni.)
Á bls. 309 (Um innheimtu kirkjugjalda.) Tillagan var ekki
sjáll' samþykt á fundinum, en hins vegar samþykt í einu hljóði
að vísa henni til Kirkjuráðs til frekari atliugunar. —
Eru lesendur Kirkjuritsins og kirkjufundarmenn beðnir vel-
virðingar á þessum misgáningi.